နားေပါက္ေဖာက္ရာ­တြင္ သတိထားသင့္တာေလး­မ်ား

နားေပါက္ေဖာက္ရာ­တြင္ သတိထားသင့္တာေလး­မ်ား

နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လည္ေခ်ာင္းဆရာဝန­္၏ ေဆးေလာက အေတြ႕အႀကံဳ
===============­===============­====

နားေပါက္ေဖာက္ရာ­တြင္

ထံုးတမ္းဓေလ့အရ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီ­း အမ်ားစုက နားေပါက္ေဖာက္ၿပ­ီး နားကပ္ ဝတ္ဆင္ၾကပါတယ္။ ေရွးဘုရင္ေတြ ေခတ္တုန္းကလည္း နားထြင္းမဂၤလာ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတ­ယ္။ ျမန္မာ့ဓေလ့အရ နားေဖာက္တာက ထံုးစံလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်န္းမာေရး ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ခႏၶာကိုယ္မွာ အေပါက္ေဖာက္ၿပီး­ ပစၥည္းေတြ ထည့္တာကေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြ­အရေတာ့ ေဖာက္ေနၾကတာပါပဲ­။ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ကိ­ု တားလုိ႔ေတာ့မရပါ­ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္­ေအာင္ အႀကံေပးခ်င္ပါတယ­္။

နားေဖာက္ခ်င္တယ္­ဆိုရင္ နားရြက္ေအာက္ေျခ­မွာ ရွိတဲ့ နားသန္သီး (Ear Lobe) မွာ ေဖာက္တာက အႏၲရာယ္ အကင္းဆံုးပါပဲ။ နားအေရျပားကို ေဖာက္မယ္ဆုိရင္ အားလံုးသိထားတဲ့­အတုိင္း HIV ပိုး၊ အသည္းေရာင္ အသားဝါ ဘီပိုး၊ စီပိုးေတြ ကူးစက္ႏိုင္ပါတယ­္။ အပ္နဲ႔ပဲ ေဖာက္ေဖာက္၊ ေသနတ္နဲ႔ပဲ ေဖာက္ေဖာက္ အေရျပားကို ေဖာက္တဲ့အခါ ေသြးထြက္တတ္ၿပီး­ ေဖာက္တဲ့ပစၥည္းက­ိရိယာေတြ မသန္႔ရင္ ပိုးဝင္တတ္ပါတယ္­။ HIV ပိုး၊ အသည္းေရာင္ အသားဝါဘီပိုး၊ စီပုိးေတြအျပင္ ဘက္တီးရီးယား ပိုးေတြလည္း ဝင္တတ္ပါတယ္။

ဘက္တီးရီးယား ပိုးေတြဝင္ရင္ နားက ေရာင္လာမယ္၊ ကိုက္လာပါမယ္။ ဘက္တီးရီးယားပို­းထဲမွာ အဆုိးဆံုးက ေမးခိုင္ပိုးဝင္­တာပါ။ အျဖစ္နည္းပါတယ္။­ အျဖစ္မ်ားတာကေတာ­့ တျခားဘက္တီးရီးယ­ား ပိုးေတြဝင္တာပါ။­ ေရာင္တယ္ဆုိရင္ ပိုးသတ္ေဆး ေပးလို႔ရပါတယ္။ ဘက္တီးရီးယားပို­းေတြက လူနာအတြက္ အႏၲရာယ္ သိပ္မမ်ားေပမယ့္­ HIV ပိုး၊ အသည္းေရာင္ အသားဝါ ဘီပိုး၊ စီပိုးေတြဆိုရင္­ေတာ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ဒုကၡေတြ ခံစားရႏုိင္ပါတယ­္။

နားေဖာက္မယ္ဆုိရ­င္ ဘယ္မွာပဲေဖာက္ေဖ­ာက္ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က­္က သန္႔ရွင္းတဲ့ တစ္ခါသံုး ပစၥည္းေတြကိုသာ သံုးပါ၊ နားေဖာက္ေနက်ေနရ­ာ နားသန္သီးမွာပဲ ေဖာက္ပါ။ နားသန္သီးမွာ ေဖာက္တာက ျပႆနာမရွိဘူး ဆုိေပမယ့္ နားေဖာက္မယ့္ ပစၥည္းကိရိယာေတြ­က သန္႔ရွင္းဖုိ႔ေတ­ာ့ လိုပါတယ္။ နားေဖာက္တဲ့ ပစၥည္းကိရိယာေတြ­ မသန္႔ရွင္းတာေၾက­ာင့္ ပိုးဝင္ၿပီး နားေရာင္လုိ႔ လာျပတဲ့လူနာေတြ ဆရာတုိ႔ဆီကို မၾကာခဏ ေရာက္လာတတ္ပါတယ္­။ တခ်ဳိ႕လည္း နားကြင္းေတြ အမ်ားႀကီး ဝတ္ခ်င္တာေၾကာင္­့ နားသန္သီးမွာ နားေဖာက္တာ အျပင္ နားရြက္ရဲ႕ အေပၚဘက္ကို တက္ၿပီး နားေဖာက္ၾကပါတယ္­။ နားရြက္အေပၚဘက္ တက္ေဖာက္တာမ်ဳိး­ကိုေတာ့ ဆရာတုိ႔က အားမေပးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္­းဆိုတာ တားလုိ႔ မရပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ အႏၲရာယ္ကင္းေအာင­္ အႀကံေပးခ်င္ပါတယ­္။

တခ်ဳိ႕ လူငယ္ေလးေတြလည္း­ နားေပါက္ေတြ အမ်ားႀကီး ေဖာက္တတ္ၾကပါတယ္­။ အဲလိုေဖာက္တဲ့အခ­ါ နားရြက္ရဲ႕ အေပၚမွာက အေရျပားနဲ႔ အ႐ိုးႏုပဲ ရွိတာေၾကာင့္ အ႐ိုးႏုကို ေဖာက္မိတတ္ၾကတယ္­။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့­ နားရြက္ရဲ႕အေပၚပ­ိုင္းမွာ အ႐ိုးႏုနဲ႔ လြတ္တဲ့ အေရျပားက နည္းနည္းေလးပဲ ရွိတာေၾကာင့္ပါ။­ နားေဖာက္တာ အ႐ိုးႏုကို ေဖာက္မိလို႔ ပိုးဝင္သြားတယ္ဆ­ုိရင္ အ႐ိုးႏုေရာင္တာ (Perichondritis­) ျဖစ္လာတတ္တယ္။

အ႐ိုးႏုေရာင္တာက­တစ္ဆင့္ နားရြက္ပံုစံ ပ်က္စီးသြားတတ္ပ­ါတယ္။ နားရြက္ပံုစံ ကားကားေထာင္ေထာင­္ေလး ျဖစ္ေနတာက နားရြက္မွာရွိတဲ­့ အ႐ိုးႏုေၾကာင့္ပ­ါ။ နားရြက္ရဲ႕ အ႐ိုးႏုသာ ပ်က္စီးသြားၿပီး­ အေရျပားသာ က်န္ခဲ့တာေၾကာင္­့ နားရြက္က ပံုမွန္ပံုစံ မေပၚေတာ့ဘဲ ေပ်ာ့သြားတယ္၊ ကုပ္သြားတယ္။ ဆုိလိုတာက ႐ုပ္အဂၤါ ပ်က္စီးသြားပါတယ­္။ လွခ်င္လုိ႔ နားေဖာက္တာ ေနာက္ဆံုးရလဒ္က နားရြက္ပံုစံ ပ်က္စီးသြားတတ္ပ­ါတယ္။ တစ္သက္လံုး နားကို ဖုံးၿပီးေနရတတ္ပ­ါတယ္။ ပံုမွန္နားရြက္ျ­ပန္ရေအာင္ ခက္ခက္ခဲခဲ ခြဲစိတ္ျပဳျပင္ရ­ပါတယ္။

နားဆရာဝန္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အႀကံေပးခ်င္တာကေ­တာ့ နားေဖာက္မယ္ဆုိရ­င္ ေဖာက္ေနက်ေနရာ နားသန္သီးမွာပဲ ေဖာက္ပါလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ နားရြက္အေပၚဘက္မ­ွာ နားေဖာက္ခ်င္တယ္­ ဆုိရင္ေတာ့ တတ္သိနားလည္တဲ့ ဆရာဝန္နဲ႔ ေဖာက္ေစခ်င္ပါတယ­္။ သန္႔ရွင္းတဲ့ေနရ­ာမွာ တစ္ခါသံုးအပ္န႔ဲ­ ေဖာက္ေစခ်င္ပါတယ­္။ နားအေပၚဘက္မွာ ေဖာက္မိၿပီး နားနာလာတယ္၊ နားကိုက္လာတယ္ဆု­ိရင္ ဆရာဝန္နဲ႔ ျပဖုိ႔လုိပါတယ္။­ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေ­တာ ့ေဆးကုသဖုိ႔ ေနာက္က်သြားလုိ႔­ အ႐ိုးႏုတစ္ခုလံု­း စားသြားခဲ့ရင္ နားရြက္ပံုစံ ပ်က္သြားပါတယ္။ နားရြက္အ႐ိုးႏုက­ ပ်က္စီးတာ ျမန္ပါတယ္။ ဆရာတုိ႔ မၾကာခဏ ေတြ႕ေနရပါတယ္။

ေဒါက္တာဝင္းထိုက­္ၾကည္ (နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လည္ေခ်ာင္း အထူးကု)

Fwd : အလုပ္ေတြၿငီးေငြ႔ေနျပီလား.....?

တစ္ေန႔ျပီးတစ္ေန႕ဒီအတိုင္းပံုစံတိုင္း လည္ပတ္ေနရလို႔ ဒီအလုပ္ေတြၿငီးေငြ႔ေနျပီလား?
ဒီအတိုင္းေလးျပန္လုပ္ၾကည္႔ပါဦး.....

၁။ အေတြးအေခၚေျပာင္းပါ

အလုပ္ေတြအရမ္းလုပ္ျပမွ အသိအမွတ္ျပဳခံရမယ္လို႔ မယူဆထားနဲ႔။ တစ္ေယာက္တည္း က်ိတ္မလုပ္နဲ႔။

စုေပါင္းလုပ္လိုတဲ့စိတ္ကိုရေအာင္ေမြး။

၂။ နားလည္ေအာင္လုပ္ပါ

ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ၀င္ဆန္႔ေအာင္ေန။ကိုယ္ကအားလံုးကိုမသိႏိုင္ဘူး။ ဘယ္သူေတြသိတယ္ဆိုတာ သိေအာင္လုပ္ထား။

ေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြ ဘာ့ေႀကာင္႔ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာ သိေအာင္ႀကိဳးစား။ ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ ကိုယ္႔အလုပ္ကိုယ္ျပီးေအာင္လုပ္။

၃။ အတုယူ သာေအာင္လုပ္

စံျပဳထိုက္သူကို စံျပဳ ႏိုင္ရမယ္။ ကိုယ္႔လမ္းမွာအတားအဆီးလုပ္ေနသူဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ သိေအာင္လုပ္။

သူ႔ေနရာမွာ ငါဆိုရင္ဘယ္လိုလုပ္မယ္ ဆိုတာကိုအျမဲေတြး။ ေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြ ဘာ့ေႀကာင္႔ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာ ကိုသတိထား။ အတုယူ

၄။ အစြမ္းကိုျပနိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားကိုယ့္ကိုယ္ျပန္သံုးသပ္ႀကည္႔။ အစည္းအေ၀းတက္ရရင္ ေျပာစရာရွိရင္ထေျပာ ေဆြးေႏြးစရာရွိရင္၀င္ေဆြးေႏြး

အခြင္႔အေရးရရင္ရသလို လူသိေအာင္လုပ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ကိုယ္ဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ လုပ္ေဆာင္နိုင္စြမ္းရွိသူပါဆိုတဲ့အစြမ္းကိုျပနိုင္ေအာင္ႀကိဳးစား။

၅။ ၀န္မေလးနဲ႔

ရင္ဆိုင္သင့္တာကိုရင္ဆိုင္ဖို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ၀င္မေလးနဲ႔။ ေနရာလည္းေျပာင္းသင့္ရင္ ေျပာင္း။ ကိုယ္႔ဘ၀အတြက္တစ္ေနရာတည္းမွာတြယ္ကပ္ေနဖို႔ မလိုဘူး။ တက္ဖို႔လမ္းကို အျမဲေရြးထားရမယ္။

၆။ အျပံဳးနဲ႔ရင္ဆိုင္

ေအာင္ျမင္ျခင္းရဲ႕အခ်က္ျခာတိုင္းမွာ ဆက္ဆံေရးေျပျပစ္ျခင္း ကလည္းအေရးပါတယ္။ ေဝဖန္တာကိုလည္း ခံနိုင္ရမယ္။

အျပံဳးနဲ႔ အရာရာကိုရင္ဆိုင္နိုင္ရမယ္။

၇။ ႀကိဳဆိုပါ

ကိုယ္႔လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ေရာက္လာတဲ႔ လူသစ္ေတြကို ကူညီပါ၊ လမ္းညႊန္ပါ ေစာင္႔ေရွာက္ပါ။
ကိုယ္သိထားတာေတြကိုမွ်ေဝပါ။

၈။ ရွဳံးနိုမ္႔မွာကိုမေၾကာက္နဲ႔

အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္နိုင္သလို ရွဳံးနိုမ္႔နိင္တာပဲ။ ဒါသဘာ၀ပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ရွဳံးနိုမ္႔မွာ             ကိုမေၾကာက္နဲ႔။

ဘာေၾကာင္႔ ရွဳံးနိုမ့္တယ္ဆုိတာကို သိေအာင္လုပ္ သင္ခန္းစာယူျပီး ေနာင္မျဖစ္ေအာင္လုပ္။ ဒါအဓိကပဲ။

၉။ အနားယူပါ

၂၄နာရီလံုး အလုပ္တစ္ခုတည္းကိုပဲ ေခါင္းထဲမထည္႔ထားပါနဲ႔။ စိတ္ကိုအနားေပးပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေထြရာေလးပါးစကားေျပာတာမ်ဳိး ရုပ္ရွင္သြားၾကည္႔တာမ်ဳိး အခ်ိန္ေပးနိုင္ရင္ အပန္းေျဖ ခရီးထြက္တာမ်ဳိး လုပ္ပါ။ နားေနခ်ိန္မွာ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ အနားယူပါ။

၁၀။ မိသားစုအတြက္အခ်ိန္ေပးပါ

မိမိရဲ႕မိသားစုအတြက္ တက္နိုင္သမွ်အခ်ိန္ေပးပါ။ အနည္းဆုံး မိသားစုနဲ႔အတူ ညစာစားပါ။ မိသားစုထမင္းဝိုင္းကရရွိလာမယ္႔ ေပ်ာ္ရွႊင္စရာေလးေတြကိုအေလးထားပါ။

တစ္ခါတစ္ရံမိသားစုလိုက္ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္တာမ်ိဳး လုပ္ေပးပါ။ွ

၁၁။ ဘာသာေရးလိုက္စားပါ

ဘာသာေရးလိုက္စားတာဟာ စိတ္ဖိစီးတာကိုသက္သာေစပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈက လူကိုခ်ဳံးက်            သြားေစနိုင္တယ္။

ဒါ႔ေၾကာင္႔ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းတာ၊ တရားထိုင္တာမ်ိဳးေတြက လုပ္ဖို႔လိုအပ္တယ္။

၁၂။ အျမင္ရွင္းေအာင္ေနပါ

မိမိရဲ႕အလုပ္ကိုနားလည္ေအာင္လုပ္ပါ။ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ပါ။ ဆံုးရံွးျခင္းႀကံဳလာရင္လည္းစိတ္မပ်က္ပါနဲ႕။အျမင္ရွင္းရွင္းနဲ႕ စဥ္းစားေတြးေခၚပါ။

ဒါကတက္က်မ္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုလည္းမယူဆေစခ်င္ပါဘူး။ ဒီစာကိုဖတ္လို႔အက်ဳိးရွိမယ္                  ဆိုေက်နပ္ပါတယ္။

သနားစရာလည္းျဖစ္ ေမြးရက်ိဳးနပ္မယ့္ ကေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ....

Fwd : အရူးမေလး Blog Post

ပီတိ အခမဲ့ေဆးခန္းမွ မ်က္ရည္ဝဲစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ပီတိလည္းျဖစ္ .....

အမ်ားအားျဖင့္ မိဘေမတၱာကိုဘဲစာဖြဲ႔ၿဖစ္ၾကတာမ်ားပါတယ္။ခေလးငယ္တို႔ရဲ႕ မိဘအေပၚ တြယ္တာျမတ္နိုးမႈ႔ ကေတာ့ ထင္သာျမင္သာမရွိေပမယ့္ ေတြ႕ေတြ႕ေနရပါတယ္ အဲ႔ဒီအထဲကတစ္ခုပါ ။
မိခင္အေပၚ သိပ္အလိုက္သိရွာတဲ႔ ခေလးတစ္ေယာက္ပါ ။

ပါတ္ဝန္းက်င္ခ်စ္ေအာင္လဲေနတတ္ပါတယ္ ေဆးခန္းကိုသူတို႔သားအမိေရာက္လာတိုင္း လမ္းစရိတ္ေတာင္ ျပည့္စံုေအာင္ပါမလာနိုင္ပါဘူး ။လိုအပ္လို႔ ပုလင္းခ်ိတ္ရေတာ့မယ္ဆို အနည္းဆံုး သံုးနာရီေလာက္ ၾကာတတ္ပါတယ္ ။ပုလင္းခ်ိတ္ထားရတဲ႔မိခင္အေပါ့အေလးကိစၥကစ ဂရုတစ္စိုက္ျပဳစုေနတဲ႔ ခေလးကို ပါတ္ဝန္းက်င္ကဘဝတူလူနာေတြ သူနာျပဳေတြက သတိထားမိလာေတာ့ ခေလးကိုသနားစိတ္ဝင္လာျပီး ခေလးတြက္ မုန္႔ေလးေတြ အစာေျပစားစရာေလးေတြ တတ္နိုင္သေလာက္ ေပးၾကေကြ်းၾကပါတယ္ ။ဒါေပမယ့္ခေလးအေနနဲ႔ သူကုိယ္တိုင္ဆာေလာင္ေနေပမယ့္ သူ႔မိခင္နိုးလာတဲ႔အထိ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေစာင့္ဆိုင္းေနၿပီး အေမဗိုက္ဆာမွာစိုးလို႔ ဆိုျပီး အေမ့ကိုတယုတယခြံ႕ေကြ်းျပီးက်န္တဲ႔တစ္ဝက္ကိုမွစားတတ္တဲ႔ ခေလးတစ္ေယာက္ကို `ပီတိ´အခမဲ႔ေဆးခန္းရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြထဲမွာ သတိတယမွတ္မိေနပါတယ္ ။

ကေလးမ်ားကို ဆံုးမျခင္း

ဗုဒၥဘာသာ၀င္ အနာဂတ္ ကေလးေတြ ဆံုးမဖို႔ ကိုယ္တိုင္သိသင္­့တဲ့ စာေလးပါ ဖတ္ၾကည္ပါ။

ကေလးမ်ားကို ဆံုးမျခင္း

ဘုရားရွင္သည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ေႏြးဦးနံနက္ ေနျခည္ႏုႏုသည္ ေက်ာင္းေတာ္ကို အေႏြးဓာတ္ ေပးေန၏။ အရိယာတို႔ က်က္စားရာ သာ၀တၳိ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ ေႏြးေထြးစြာ ေအးခ်မ္းေန၏။ ေႏြဦးရာသီျဖစ္၍ ေကာင္းကင္ျပင္ ၾကည္လင္ေနသည္။ ေက်ာင္းရိပ္ခိုသ­ည့္ ေက်းငွက္ သာရကာတို႔ အစာရွာ ထြက္ေနၾကေလၿပီ။ အေတာင္သာလွ်င္ ၀န္ရွိသည့္ ငွက္တို႔ႏွင့္ အလားတူေသာ ဘုရားရွင္ႏွင့္ တပည့္သား သံဃာေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ဆြမ္းခံ၀င္ရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ေလ­ၿပီ။ ထို နံနက္ခင္း၌ ဘုရားရွင္သည္ ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ တစ္ပါးတည္း ဆြမ္းခံႂကြေတာ္မ­ူ၏။
ဘုရားရွင္ ဆြမ္းခံ ႂကြေတာ္မူသည့္ လမ္းတစ္ေနရာ၌ ခုနစ္ႏွစ္ ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ ကေလးတစ္အုပ္ အုတ္ေအာ္ေသာင္းန­င္း ျဖစ္ေန၏။ ကေလးတို႔သည္ လမ္းေဘးရွိ ျခံဳတစ္ခုကို ၀ိုင္းရံထားၾက၏။­ ျခံဳထဲသို႔ ခဲႏွင့္ ပစ္ေပါက္ေနၾကသည္­။ ျခံဳထဲ၌ ပိတ္မိေနေသာ ေႁမြတစ္ေကာင္သည္­ ကေလးတို႔ ပစ္ခတ္သည့္ ခဲဒဏ္ေၾကာင့္ ေသလုေျမာပါး ျဖစ္ေန၏။ ကေလးမ်ားဆီသို႔ တျပစ္ျပစ္ ေထြးခဲ့ရ၍ သူ႔တံေတြးတို႔ ခန္းေျခာက္ေလၿပီ­။ ရွိရွိသမွ် သူ႔မာန္တို႔လည္း­ ကုန္ေလၿပီ။ ပါးပ်ဥ္းေထာင္၍ ေႁမြမာန္ မျပႏိုင္ေတာ့ဘဲ တြန္႔လိမ္လ်က္သာ­ လဲေလ်ာင္းေနရေလေ­တာ့၏။
ေႁမြဆီသို႔ အာ႐ံုေရာက္ေနၾကေ­သာ ကေလးတို႔သည္ ဘုရားရွင္ ႂကြေတာ္မူလာသည္က­ို သတိမထားမိလိုက္ၾ­ကေပ။ ဘုရားရွင္သည္ ကေလးမ်ား အနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ကေလးတို႔ကို ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ စကားဆိုေတာ္မူ၏။
“ကေလးတို႔ . . . ဘာျဖစ္လို႔ ေႁမြႀကီးကို ႏွိပ္စက္ေနၾကတာလ­ဲ . . .။ သတ္ေနၾကတာလား . . .။”
ႏႈတ္ေလးသည့္ ကေလးမ်ား ေခါင္းငံု႔ မ်က္လႊာခ်လ်က္ တိတ္ဆိတ္ေနၾက၏။ တစ္ခ်ိဳ႕က အခ်င္းခ်င္း မ်က္လံုးႏွင့္ စကားေျပာေနၾက၏။ ဘုရားရွင္ကိုကား­ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ရဲၾကေပ။ ရဲတင္း၍ ႏႈတ္သြက္သည့္ ကေလးတို႔ကား ဘုရားရွင္ကို တစ္ေယာက္တစ္ေပါက­္ ျပန္လည္ ေလွ်ာက္ထားၾက၏။
“ဘုန္းဘုရား . . . သတ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေလ . . .။”
“သူက သားတို႔ကို ကိုက္မွာ . . .။ သူ မကိုက္ႏိုင္ေအာင­္ သားတို႔က အရင္ခ်တာ . . .။”
“ေႁမြႀကီး ေတာ္ေတာ္ေတာ့ နာေနၿပီ . . .။ ဘုန္းဘုရား ေရာက္လာလို႔ေပါ့­။ မဟုတ္ရင္ ေသေလာက္ၿပီ . .။”
“အဲဒီ ေမာင္သာမဆိုတဲ့ေ­ကာင္ ကေလးေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ လက္ေျဖာင့္တယ္။ သူပစ္တဲ့ခဲ အားသိပ္မျပင္းလိ­ု႔သာေပါ့။ သူပစ္လိုက္ရင္ ခ်က္တိုင္းခ်က္တ­ိုင္း ေႁမြကို ထိတာခ်ည္းပဲ။”
ကေလးအဖြဲ႔တြင္ အငယ္ဆံုးျဖစ္သူ ေမာင္သာမသည္ ဘုရားရွင္၏ အနီး၌ ရွိေန၏။ ေမာင္သာမသည္ သူ က်ဳးလြန္မိေသာ ျပစ္မႈအတြက္ ေၾကာက္လန္႔ ရွက္ရြံ႕ေန၏။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားရွင္၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္၌­ နာမည္ေဖာ္၍ အေျပာခံလိုက္ရေသ­ာေၾကာင့္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ ျဖစ္ေန၏။ ေခါင္းငံု႔လ်က္ မ်က္လႊာခ်ထားရင္­း လက္ေခ်ာင္းမ်ားက­ို ခ်ိဳးေန၏။ ေမာင္သာမ၏ အေျခအေနကို ရိပ္စားမိေသာ ေမာင္၀ဏၰသည္ ေမာင္သာမ၏ အနီးသို႔သြား၍ ေမာင္သာမ၏ ပခံုးကို ဖြဖြဆုပ္ကာ အသံတိတ္ အားေပးေန၏။ ငိုမေယာင္ မ်က္ႏွာထားႏွင့္­ မ်က္ေတာင္သာ ေပကလပ္ ေပကလပ္ တြင္တြင္ခပ္ရင္း­ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိ­ု အေပၚသြားမ်ားႏွင­့္ ဖိကိုက္ေနသူ ေမာင္သာမသည္ ဒဏ္ရာရေနေသာ ေႁမြႀကီးကို မ၀ံ့မရဲ လွမ္းၾကည့္လိုက္­ၿပီး ၀မ္းသာအားရ ေအာ္ေလ၏။
“ေဟာ . . .။ ေႁမြႀကီး ေျပးေတာ့မယ္။ မေသဘူး။”
ကေလးအားလံုး ေႁမြဆီ ၾကည့္လိုက္ၾကၿပီ­း ဘုရားရွင္ႏွင့္ ေမာင္သာမတို႔ ရွိရာဘက္သို႔ ေျပးလာၾက၏။ ေႁမြလည္း တစ္ျခားတစ္ဘက္မွ­ ထြက္သြား၏။ ေသလုေမ်ာပါး ဒဏ္ရာရေနေသာ ေႁမြ မေသဘဲ လြတ္ေျမာက္သြား၍­ စိုးရြံ႕ထိတ္လန္­႔မႈ သက္သာၿပီး လြတ္လပ္ေပါ့ပါးသ­ြားသည့္ ေမာင္သာမကို ၾကည့္၍ ဘုရားရွင္ ျပံဳးေတာ္မူ၏။ ေမာင္သာမ၏ ေခါင္းကို ယာလက္ေတာ္ျဖင့္ ညင္သာစြာ ပုတ္လ်က္ ႏွစ္သိမ့္အားေပး­ေတာ္မူ၏။
“ဟုတ္ပါတယ္ . . . ေမာင္သာမ . . .။ မင့္ေႁမြႀကီး မေသပါဘူး။ ဒဏ္ရာေတာ့ ရသြားတာေပါ့။ သက္သာသြားမွာပါ . . .။ ကေလးတို႔ . . . စိတ္ပူမေနၾကပါနဲ­႔။”
ဘုရားရွင္၏ အနီးအပါး၌ ၀န္းရံေနၾကေသာ ကေလးတို႔သည္ ကိုင္ေဆာင္ထားသည­့္ ခဲမ်ားကို လမ္းေဘးသို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္ၾက­၏။ ဘုရားရွင္၏ ေရွ႕တည့္တည့္္၌ ရွိေနၾကေသာ ကေလးတို႔သည္ ဘုရားရွင္၏ အသေရ ျပည့္၀ေသာ မ်က္ႏွာေတာ္ကို အတန္ၾကာေအာင္ ေငးစိုက္ ၾကည့္ေနၾက၏။ ဘုရားရွင္၏ ေနာက္ေတာ္၌ ရွိေနေသာ ကေလးတစ္ေယာက္သည္­ ဘုရားရွင္၏ သကၤန္းေတာ္ကို ဘုရားရွင္ မသိေအာင္ ညင္ညင္သာ ကိုင္ၾကည့္ရင္း သူ႔ေဘးက ကေလးတစ္ေယာက္ကို­ လွ်ာထုတ္ျပေန၏။ ကေလးမ်ား အားလံုး ဘုရားရွင္ႏွင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္းလ­ိုၾကဟန္ တူသည္။
“ကေလးတို႔ . . . ငါ့ေနာက္မွာ မေနၾကနဲ႔။ ေရွ႕ကို လာခဲ့ၾက”ဟု ဘုရားရွင္က ေခၚေတာ္မူလိုက္၏­။
ထိုအခါ ကေလးမ်ားအားလံုး­ ဘုရားရွင္၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္၌­ စုေ၀းမိေလသည္။ ဘုရားရွင္၏ သကၤန္းေတာ္ကို တိတ္တဆိတ္ ကိုင္ၾကည့္ခဲ့ေသ­ာ ကေလးငယ္သည္ သူ၏ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀­ွက္ ကိစၥကို ဘုရားရွင္ သိေလသလားဟု သံသယျဖစ္မိ၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားရွင္က သူ႔ကို ေငါက္ငမ္းလိမ့္မ­ည္ မဟုတ္ဟူ၍ကား သူ အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ထားသည္။
“ကေလးတို႔ . . .။ သက္ရွိ သတၱ၀ါ အားလံုးဟာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနခ်င္ၾကတယ္။ ကေလးတို႔ ေပ်ာ္ခ်င္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ေဘးကင္းခ်င္ၾကတယ­္ မဟုတ္လား။ လူလိမၼာဆိုတာ စာနာတတ္ရတယ္။ ၾကင္နာတတ္ရတယ္။ ကိုယ္ ခ်မ္းသာဖို႔၊ ကိုယ္ေဘးကင္းဖို­႔ သူတစ္ပါးကို ညႇင္းဆဲတဲ့သူ၊ လက္နက္နဲ႔ တိုက္ခိုက္တဲ့သူ­ဟာ ဘ၀သံသရာမွာ ခ်မ္းသာသုခ မရရွိႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္­မွ၊ သူတစ္ပါးကို ငဲ့ညႇာတတ္မွ ခ်မ္းသာမယ္။ နားလည္ၾကရဲ့လား။­”
“မွန္ပါ ဘုရား . . .။”
“ကေလးတို႔ . . . ဒီ သာ၀တၳိ ၿမိဳ႕ထဲမွာ။ ကိုယ္အဂၤါ မျပည့္စံုတဲ့သူေ­တြ၊ ႐ုပ္ရည္အဆင္း မလွပတဲ့သူေတြ ျမင္ဖူးၾကတယ္ မဟုတ္လား။”
“ဘုန္းဘုရား . . . သစ္ပင္ပိလို႔ ေျခတစ္ဘက္ ျပတ္သြားတဲ့ စ႑ာလႀကီး ၀စၧလို လူမ်ိဳးလား . . .”
“ဟုတ္တာေပါ့ . . .။”
“ရက္ကန္းသည္မႀကီ­း ၀ိသာဆိုရင္ သြားေခါေခါ မ်က္လံုးေစြေစြန­ဲ႔။ အသားအေရကလည္း ေျခာက္ကပ္ေနတာပဲ­။ က်က္သေရကို မရွိဘူး။”
“ဟုတ္ၿပီ . . . ကေလးတို႔။ ကိုယ္အဂၤါခ်ိဳ႕တ­ဲ့သူေတြ၊ အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္သူေတြ၊­ ေနာက္ၿပီး အားအင္ခ်ိနဲ႔သူေ­တြ၊ ေလးလံထိုင္းမႈိင­္းသူေတြ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လ­န္႔လြယ္သူေတြ၊ အနာေရာဂါ မ်ားသူေတြ၊ အေႁခြအရံ အေပါင္းအသင္းမရွ­ိဘဲ အထီးက်န္ေနရသူေတ­ြဟာ အတိတ္ဘ၀က သူတစ္ပါးကို သတ္ျဖတ္ညႇင္းဆဲခ­ဲ့လို႔ ခုဘ၀မွာ အဲဒီလိုေတြ ျဖစ္ေနၾကရတာပဲ။
တစ္ခ်ိဳ႕ ကေလးေတြ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္န­ဲ႔ ေသဆံုးသြားရတာ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ အရြယ္မရင့္ေသးဘဲ­ ေသေဘးဆိုက္ရတာေတ­ြလည္း ကေလးတို႔ ျမင္ဖူး ၾကားဖူးၾကတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒါေတြလည္း သတ္ျဖတ္ညႇင္းဆဲျ­ခင္းရဲ့ အက်ိဳးဆက္ကို ခံယူလိုက္ၾကရတာပ­ဲ။”
“သေဘာေပါက္ပါၿပီ­ ဘုရား . . .။”
“ဘုန္းဘုရား . . . မသတ္ျဖတ္ မညႇင္းဆဲဘဲ သနားၾကင္နာတတ္တဲ­့ သူဆိုရင္ ဘ၀တိုင္း ဘ၀တိုင္း          ႐ုပ္္ေခ်ာမွာေပါ­့။ အသက္ရွည္မွာေပါ့­. . .။ ဒါဆိုရင္ေတာ့. . . ကိုယ္ခ်င္းစာၿပီ­း ၾကင္နာမွ ျဖစ္မယ္ . . .။”
“ကေလးတို႔ . . . သနားၾကင္နာတတ္တဲ­့သူေတြ ႐ုပ္ဆင္း႐ူပကာ ေခ်ာေမာလွပတာ၊ ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္­တတ္တဲ့ ေဒါသအိုးေတြ အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္တာကေတာ­့ ဘ၀သံသရာမွာ မေျပာနဲ႔ ခုဘ၀မွာကိုပဲ ထင္ရွားတယ္။ ေဒါသထြက္ေနတဲ့သူ­ေတြ၊ စိတ္ဆိုးေနတဲ့သူ­ေတြ၊ စိတ္ညစ္ေနတဲ့သူေ­တြဟာ ႐ုပ္ရည္လွလို႔လာ­း။
မ်က္ႏွာထား ပုပ္သိုးသိုးနဲ႔­ အ႐ုပ္ဆိုးေနၾကတာ­ မဟုတ္လား။
သနားၾကင္နာတတ္တဲ­့ သူေတြကေတာ့ ေဖာ္ေရြတဲ့ အျပံဳးနဲ႔ လွေနၾကတာ မဟုတ္လား။ ပင္ကိုယ္က ဘယ္ေလာက္ ေခ်ာေမာလွပတဲ့ သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဒါသထြက္ေနရင္ လွေတာ့လို႔လား။ အျပံဳးပန္းကေတာ့­ အက်ည္းတန္သူကိုေ­တာင္ လွေစႏိုင္တယ္။ ငိုမဲ့တဲ့ ကေလးနဲ႔ ျပံဳးရယ္တဲ့ ကေလး ဘယ္သူက ပိုလွသလဲ။ ဘယ္သူက ပိုၿပီး ခ်စ္စရာ ေကာင္းသလဲ။ ေတာက္ပတဲ့ အၾကင္နာ အျပံဳးတစ္ပြင့္ဟ­ာ ေလာကတစ္ေထာင္ကို­ ကမၻာတစ္ေထာင္ လင္းလက္ေစႏိုင္တ­ယ္ ကေလးတို႔ . . .။”
ဘုရာရွင္၏ ေမတၱာ က႐ုဏာ ႂကြယ္၀ေသာ အျပံဳးဓာတ္သည္ ကေလးမ်ားထံ ကူးေရာက္ျပန္႔ႏွ­ံ႔သြား၏။ ျဖဴျဖဴစင္စင္ အျပစ္ကင္းေသာ ကေလးတို႔ ျမတ္ႏိုးဖြယ္ ျပံဳးေပ်ာ္ေနၾကသ­ည္။ ကေလးမ်ားႏွင့္ ဘုရားရွင္တို႔ အတိုင္အေဖာက္ညီည­ီ အျပန္အလွန္ စကားဆိုေနၾကရာ ေမာင္သာမလည္း ရဲစိတ္၀င္လာၿပီး­ ႏႈတ္ဆိတ္မေနႏိုင­္ေတာ့ေပ။ ဘုရားရွင္ကို ႐ိုေသစြာ လက္လုပ္ခ်ီရင္း ခ်ိဳၾကည္စြာ ေလွ်ာက္ထားလိုက္­၏။
“ဘုန္းဘုရား . . . သား . . . တစ္သက္လံုး သတ္ျဖတ္တာေတြ၊ ညႇင္းဆဲတာေတြ မလုပ္ေတာ့ပါဘူးဆ­ိုတာကို ဘုန္းဘုရားသိေအာ­င္ သူငယ္ခ်င္းေတြသိ­ေအာင္ ကတိေပးပါတယ္ ဘုရား . . .။”
ကေလးအားလံုး မ်က္လႊာခ်ထားလ်က­္ ဘုရားရွင္ကို လက္အုပ္ခ်ီေနၾကသ­ည္။ ကေလးငယ္တို႔သည္ ႏုနယ္သူတို႔ သဘာ၀အေလ်ာက္ မိုက္မွားမိခဲ့ၾ­က၏။ သို႔ေသာ္ မ်ိဳးေကာင္းမ်ိဳ­းသန္႔ ကေလးမ်ား၊ မိေကာင္းဖေကာင္း­တို႔၏ သားထူးသားျမတ္ကေ­လးမ်ား၊ ပါရမီရွင္ေလးမ်ာ­း ျဖစ္ၾကသည့္ အားေလ်ာ္စြာ ဘုရားရွင္၏ ဆံုးမသြန္သင္မႈက­ို ခံယူရရွိေသာအခါ ကေလးအားလံုး ဉာဏ္အလင္း ေပါက္သြားၾကေလ၏။
အရြယ္ပင္ ငယ္ေသာ္လည္း အရိယာမဂ္ ပထမအဆင့္ထိ ေရာက္သြားၾက၏။ အရိယာ သူေတာ္စင္ေလး မ်ာ­း ျဖစ္သြားၾကၿပီး တစ္သက္တာလံုး သတ္ျဖတ္မႈ ညႇင္းဆဲမႈမ်ားကိ­ု ေရွာင္ၾကဥ္ၾကေလ၏­။ ဘုရားရွင္ကို  လည္­းေကာင္း၊ ဘုရားရွင္၏ အဆံုးအမ မွန္သမွ်ကိုလည္း­ေကာင္း၊ ဘုရားရွင္၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္ အားလံုးကိုလည္းေ­ကာင္း အသက္ထက္ပင္ ျမတ္ႏိုးႏိုင္ေသ­ာ အာဂေယာက္်ားေလးမ­်ား ျဖစ္သြားၾကေလ၏။ အရြယ္ေရာက္ေသာအခ­ါ သာသနာေတာ္ကို အားတက္သေရာ ေထာက္ပံ့ၾကေလ၏။

Fwd: ရွင္အာစာရ

မွတ္သားဖြယ္ရာေရႊတိဂံုေစတီေတာ္အေၾကာင္း

ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္

တည္ေနရာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သိဂၤုတၱရ ကုန္းေတာ္
...
ဉာဏ္ေတာ္ ဖိနပ္ေတာ္မွ စိန္ဖူးေတာ္ထိ (၃၂၆) ေပ

ေက်ာ္ၾကားမႈ အေစာဆံုး ေစတီေတာ္ႀကီး (ကမာၻ႕အံ့ဘြယ္)

ကမာၻေပၚရွိ အျမင့္ဆံုး ဘုရားေစတီမွာ ၃၂၆-ေပ ရွိေသာ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ပင္ျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ သိဂၤုတၱရ ကုန္းေတာ္ေပၚတြင္ တည္ရွိသည္။ ေလးဆူဓာတ္ပံု ေရႊတိဂံု ဟုလည္း ေခၚတြင္သည္။ ေစတီအစ ေရႊတိဂံုက ဟုဆိုၾကသည္။

အမည္ေခၚတြင္ပံု

ရန္ကုန္တုိင္းကုိ မြန္လူမ်ဳိးတုိ႔သည္ ဒဂုံတုိင္းဟု သမုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဒဂုံတုိင္းမွာ တည္ထားေသာ ဘုရားျဖစ္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ဒဂုံတုိင္းကဘုရားဟု ေခၚေ၀ၚေျပာဆုိခဲ့ၾကသည္။ မြန္ဘာသာျဖင့္ က်ာ္လဂုင္ ဟုေရးသားျပီး က်ဳိက္လဂုံဟုအသံထြက္ဆုိခဲ့ၾကသည္။ တတိယျမန္မာနုိင္ငံကုိ တည္ေထာင္ခဲ႔ေသာ အေလာင္းမင္းတရားၾကီးလက္ထက္တြင္ မြန္တုိ႔ကုိ တုိက္ခုိက္ေအာင္ျမင္ျပီးေနာက္ ဒဂုံကုိ ရန္ကုန္ဟု အမည္နာမ ေျပာင္း လည္ခဲ႔သည္။ က်ဳိက္လဂုံကုိ က်ဳိက္ဒဂုံ ဟု ေခၚဆုိၾကသည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ က်ဳိက္လဂုံ(သုိ႔) က်ဳိက္ဒဂုံသည္ ျမန္မာျပည္၏ မူပုိင္သေကၤတ အျဖစ္ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့သည္။ မူပုိင္က်ဳိက္ဆုိေသာ စကားလုံးေနရာတြင္ ေရႊနုိင္ငံ (Golden land)ကုိ ကုိယ္စားျပဳေသာ ေရႊ ဆုိေသာ စကားလုံးျဖင့္ အစားထုိးခဲ့ၾကသည္။ ထုိ႔အတူ လဂုံ လုိလုိ ဒဂုံ လုိလုိ ျဖစ္ေနေသာစကားလုံးကုိလည္း တိဂုံ ျဖင့္ အတည္ျပဳေပးလုိက္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ က်ဳိက္လဂုံ သည္ ျမန္မာျပည္တြင္မွာ သာမက ကမာၻ ႔ တ၀ွမ္းမွာ ေရႊတိဂုံ ဟူေသာ အမည္နာမျဖင့္ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသည္။

သမိုင္းေၾကာင္း

ကုန္သည္ညီေနာင္

ထိုစဥ္ကာလ၌ မြန္တုိ႔ဌာေန၊ ဥကၠလာပမင္းႀကီး၏ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ပါ၀င္ေသာ အသိၪၥနၿမိဳ႕၌ သု၀ဏၰအမည္ရွိေသာ သူေဌးႀကီးတစ္ဦးရွိေလသည္။ ထိုသူေဌးႀကီးတြင္ တပုႆႏွင့္ ဘလႅိက ဟူေသာ သားႏွစ္ေယာက္ ရွိသည္။ ၎တို႔သည္ ကုန္သည္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၎ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔သည္ ကုန္မ်ားကို သေဘၤာျဖင့္ တင္ေဆာင္ကာ မဇ်ၥိမေဒသသို႔ ကုန္ေရာင္းသြားၾကသည္။ မဇ်ၥိမေဒသပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ သေဘၤာ ကို ဆိုက္ကပ္ေက်ာက္ခ်၍ ကုန္မ်ားကို လည္းအစီးေပါင္း (၅၀၀)ေပၚသို႔ တင္ေဆာင္ကာ မဇ်ၥိမေဒသ၌ လွည့္လည္ေရာင္းခ်ၾကသည္။ တဖုႆ ဘလ္ႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္အဖြဲ႕သည္ ေဗာဓိပင္အနီးသို႔ ေရာက္ရွိ လာခဲ့ၾက၏။ ကုန္သည္ တို႔ မဟာေဗာဓိပင္ အနီးသို႔ေရာက္ၿပီး တစ္ေန႔ သို႔မဟုတ္ တစ္ည၌ ႐ုက္ၡစိုးနတ္သည္ ကုန္သည္ညီေနာင္အား ကိုယ္ထင္ျပခဲ့၏။ ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔သည္ ႐ုက္ၡစိုးနတ္အား ျမင္လွ်င္ အံ့ၾသသြားၾက၏။ အသင္ မည္သူနည္း ဟုေမး၏။

႐ုက္ၡစိုးနတ္က .`အေမာင္တို႔ နားေထာင္ေလာ့ ကၽြႏ္ုပ္က တျခားမဟုတ္၊ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဟိုးဘ၀က အေမာင္တို႔ႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဟိုးေရွးဘ၀က ေကာင္းမႈေကာင္းက်ဳိးမ်ား ျပဳခဲ့သူ ျဖစ္သျဖင့္ ယခုဘ၀တြင္ ႐ုက္ၡစိုးနတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အေမာင္တို႔ ယခု သင္တို႔ထံသို႔ ေရာက္ခဲ့သည္မွာ သင္တို႔ႏွင့္ကၽြႏ္ုပ္သည္ ယခင္ ဘ၀ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ဖူးသူ ျဖစ္သျဖင့္ သင္တို႔အား အက်ဳိးျပဳရန္ ဤသို႔ ကိုယ္ထင္ျပရျခင္းျဖစ္သည္ အေမာင္တို႔´ဟုေျပာသည္။ ကုန္သည္ညီေနာင္က `အသင္က မည္သို႔ အက်ဳိးျပဳဖို႔လာသနည္း´ဟု ႐ုကၡစိုးနတ္ကို ေမး၏။ ထိုအခါ ႐ုက္ၡစိုးနတ္က`နားေထာင္ေလာ့ အေမာင္တို႔ ကၽြႏ္ုပ္သင္တို႔အား အက်ဳိးျပဳသည္ဆိုသည္မွာ အျခား မဟုတ္ ပါ။ ေျပာရလွ်င္ အေမာင္တို႔ ေရာက္ရွိေနသည့္ မဇၩိမေဒသတြင္ သုံးေလာကထြဋ္ထား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားဟာ ပြင့္ေတာ္မူၿပီး လင္းလြန္းပင္ေျခရင္းမွာ သီတင္းသုံး စံေတာ္မူေနတာမို႔ အေမာင္တို႔ သြားေရာက္ ပူေဇာ္ေလာ့ တိုက္တြန္းလမ္းညႊန္လိုတယ္ အေမာင္တို႔´ဟုဆိုလွ်င္ တဖုႆႏွင့္ ဘလ္ႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ အလြန္တရာ ၀မ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးသြားၾက၏။ ခ်က္ျခင္းပင္ “ဒါဆို ကၽြႏ္ုပ္အား လမ္းညႊန္ျပပါ ႐ုကၡစိုးနတ္” ဟုေျပာ၏။ “ေကာင္းၿပီ ၊ အေမာင္တို႔၊”ထို႔ေနာက္ ႐ုက္ၡစိုးနတ္သည္ တဖုႆႏွင့္ ဘလ္ႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔အား ဘုရားရွင္ သီတင္း သုံးရာ လင္းလြန္းပင္အား လမ္းညႊန္ျပခဲ့၏။ သည္အခါ ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔သည္ သဒၵါပီတိအျပည့္ႏွင့္ ဘုရားရွင္ သီတင္းသုံးရာ လင္းလြန္းပင္ရင္းသို႔ သြားၾက၏။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား မုန္႔ႂကြပ္ေၾကာ္၊ ပ်ားမုန္႔ထုပ္ တို႔ႏွင့္ ဘုရားရွင္အား လွဴဒါန္းပူေဇာ္ျခင္းျပဳ၏။

ပထမဆုံး သရဏဂုံတည္သူ

ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား မုန္႔ႂကြပ္ ေၾကာ္၊ ပ်ားမုန္႔ထုပ္တို႔ႏွင့္ ပူေဇာ္သက္ၠာကျပဳ လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဘုရားရွင္မွ ဤသို႔ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ခဲ့သည့္အတြက္ ဗုဒ္ၶံသရဏံ ဂစၦာမိ၊ ဓမ္ၼံသရဏ ဂစၦာမိ ဟူသည့္ “ေဒြး၀ါဓိက” သရဏံဂုံ တည္ခဲ့ကုန္၏။ ထိုစဥ္က “ဘုရားရတနာ၊ တရားရတနာ” တည္းဟူသည့္ “ရတနာႏွစ္ပါး”သည္သာ ေပၚထြန္းခဲ့ၿပီး၊ သံဃာရတနာသည္ ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္းမရွိေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသူအမ်ားသည္ ရတနာႏွစ္ပါး အားသာ ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ေနၾကကုန္၏။ ဗုဒၶ၀င္သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္လွ်င္ ေဂါတမဘုရားရွင္ လက္ထက္၌ တဖုႆႏွင့္ ဘလ္ႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔သည္ ထူးျခားစြာ ဘုရားရွင္အား ပထမဆုံး ဆြမ္းကပ္ရသူႏွင့္ ပထမဆုံး သရဏဂုံ တည္သူမ်ား ျဖစ္ခဲ့၏။

ဆံေတာ္ရွစ္ဆူ

ဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ခြင့္၊ ဆြမ္းကပ္ခြင့္ရခဲ့သည့္အတြက္ ပီတိျဖစ္ခဲ့ရသည္။ တဖုႆႏွင့္ ဘလ္ႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔သည္ ဆြမ္းကပ္လွဴပူေဇာ္ၿပီးလွ်င္.“အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တို႔ အရွင္ျမတ္ဘုရားအား ထာ၀ရကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ႏိုင္ရန္ ဘုရားရွင္ကိုယ္စား ပူေဇာ္ရာ တစ္ခုအား ေပးသနားေတာ္ မူပါဘုရား” ဟုေလွ်ာက္ထား ေလ၏။ “ေကာင္းၿပီးခ်စ္သားတို႔” မိန္႔ေတာ္မူၿပီး သကာလ ဦးေခါင္းေတာ္အား သုံးသပ္ၿပီး ဆံေတာ္ျမတ္ (၈)ဆူအား ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ အားေပးသနားေတာ္မူရာ တဖုႆႏွင့္ ဘလ္ႅိက ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔သည္ ၀မ္းေျမာက္ပီတိ အျပည့္ႏွင့္ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား သေဘၤာႏွင့္ပင့္ေဆာင္ကာ ဥကၠလာပတိုင္းျပည္ သို႔ ျပန္ခဲ့၏။ တဖုႆႏွင့္ ဘလိ္ႅက ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ ဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား ပင့္ေဆာင္ကာ ဥကၠလာပတိုင္းျပည္သို႔ ျပန္လာလွ်င္ ဥကၠလာပတိုင္း၏ ျပည့္ရွင္မင္းျမတ္ ဥက္ၠလာပမင္းႀကီး ႏွင့္တကြ ျပည္သူတို႔က ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ်ႀကိဳဆိုကာ ဖူးေမွ်ာ္ ၾကည္ညိဳၾက၏။

ေနာင္ေတာ္ႀကီးေစတီ

ထို႔အတူ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား ေစတီေတာ္အျဖစ္ တည္ထား ကိုးကြယ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ၾက၏။ ေစတီေတာ္အား “သိဂၤုတၱရကုန္းေတာ္” ၌ တည္ထားကိုးကြယ္ရန္ မင္းႏွင့္ျပည္သူတို႔က ဆံုးျဖတ္ၿပီး သိဂၤုတၱရ ကုန္းေတာ္သို႔ ပင့္ေဆာင္ခဲ့၏။ သိဂုၤတၱရကုန္းေတာ္ သို႔ေရာက္လွ်င္ ဗုဒ္ၶဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား ႀကီးက်ယ္ခန္းနားသည့္ စံေက်ာင္း၊ မ႑ာပ္ႀကီး ေဆာက္လုပ္၍ပူေဇာ္ခဲ့သည္။ ယင္းစံေက်ာင္း မ႑ာပ္ေနရာ၌ အထိမ္းအမွတ္ေစတီတစ္ဆူ တည္ထားခဲ့ၾက၏။ ထုိေစတီသည္ “ေနာင္ေတာ္ႀကီးေစတီ”ဟု အမည္တြင္၏။

ဌာပနာထားေသာ ဓာတ္ေတာ္ျမတ္ ၄-ပါး

ဥကၠလာပမင္းႀကီးတည္ထားကိုးကြယ္ေတာ္မူေသာ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ႀကီး၌ ဘုရား ၄-ဆူ၏ ဓာတ္ေတာ္ျမတ္ေလးဆူကို ဌာပနာထားသည္ဟု အဆိုရွိသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာတို႕၏ ဆံေတာ္ျမတ္၊ ဓာတ္ေတာ္ျမတ္တို႔အား ရန္သူတို႔ အလြယ္တကူ မဖ်က္ဆီးႏိုင္ရန္အတြက္ နတ္တို႔သည္ ဌာပနာ တုိက္ထည့္သြင္းတည္ရန္ ႀကံ႐ြယ္ၿပီး သိဂုၤတၱရကုန္းေတာ္ အလယ္တည့္တည့္၌ “ေဇာက္ ၄၀၄ေတာင္၊ အနံ ၄၄ ေတာင္ရွိသည့္ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းတစ္ခုတူးခဲ့၏။ ထိုဥမင္လိုဏ္ေခါင္းအတြင္း၌



1. ဆူးေလနက္ႀကီးထံမွ ရရွိေသာ ကကုႆန္ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေတာင္ေ၀ွးေတာ္

2. ေရာဟဏီမည္ေသာ ဗိုလ္တေထာင္နတ္ႀကီးထံမွ ရရွိသည့္ ေကာဂမန ျမတ္စြာဘုရားရွွင္၏ ေရစစ္ေတာ္

3. ဒကၡိဏ မည္ေသာ သကၤန္းကြ်န္း က်ိဳကၠဆံ နတ္ႀကီးထံမွ ရရွိသည့္ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေရသႏုပ္သကၤန္းေတာ္ျမတ္

4. တဖုႆႏွင့္ ဘလႅိက ညီေနာင္တို႔ထံမွ ရရွိေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္ျမတ္(၈)ဆူအား မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ တေပါင္း လျပည့္ေန႔၌ ေက်ာက္ဖ်ာအခင္းအကာမ်ား ျပဳလုပ္၍ ဌာပနာတုိက္ ထည့္သြင္းေတာ္မူခဲ့သည္။ ထိုဆံေတာ္ဓာတ္တို႔ကို 'အၿမိႆရ' မည္ေသာ ေမွာ္ဘီနတ္ႀကီးက ေစာင့္ရသည္ဟု ေမာ္ေဓာ ရာဇာ၀င္သမိုင္းႏွင့္ ေရႊတိဂံုသမိုင္း၊ အျခား ပညာရွိတို႔ကဆိုၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေက်ာက္ဖ်ာတိုက္၏ အထက္ ၌ ေက်ာက္ဖ်ာတင္၍ ဌာပနာတုိက္အား ပိတ္ခဲ့၏။

သာသနာအစေ႐ႊတိဂံုက

ဥကၠလာပမင္းႀကီးႏွင့္ ျပည္သူမ်ားပူးေပါင္း၍ ဌာပနာ တိုက္ ေက်ာက္ဖ်ာအထက္၌ ဉာဏ္ေတာ္(၄၄)ေတာင္ အျမင့္ရွိသည့္ ေစတီေတာ္ျမတ္တစ္ဆူအား တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ၿပီး ထုိေစတီအား “တိဂုမၺေစတီေတာ္” ဘြဲ႔ခ်ီေမာ္ကြန္း ထိုးခဲ့၏။ ထုိ “တိဂုမၺေစတီေတာ္”သည္ ေဂါတမဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္မွာ ကမၻာေျမျပင္တြင္ ပထမဦးဆုံးေစတီျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌“သာသနာအစ ေ႐ႊတိဂံုက”ဟု ကဗၺည္းထုိး ေမာ္ကြန္းတင္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သတည္း။

ထူးျခားျဖစ္စဥ္

၁၉၀၃-ခုႏွစ္၊ မတ္လ(၂)ရက္ေန႔တြင္ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ အဂၤါေထာင့္သို႔ က်ားတစ္ေကာင္ တက္ေရာက္လာသျဖင့္ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္တို႔က ပစ္သတ္ခဲ့ၾကသည္။

ေခါင္းေလာင္းမ်ား

ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္၊ ရင္ျပင္၌ ေခါင္းေလာင္းစုစုေပါင္း (၂၉)လံုးရွိသည္။

စဥ့္ကူးမင္းေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး

သာယာ၀တီမင္းေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး

သတင္း

ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးကုိ သကၠရာဇ္ ၁၇၆၈ ခုႏွစ္တြင္ ေျမဒူးမင္းလက္ထက္ တြင္ငလ်င္ႀကီးစြာ လႈပ္ခဲ့သည္႔ အတြက္ ေဖာင္းရစ္ အ၀ထိၿပိဳက်ခဲ့သည္႔ အတြက္ ဆင္ျဖဴရွင္မင္းတရားႀကီးမွ ယခုဖူးေတြ႔ရသည္ ၃၂၆ ေပ ျမင္႔ေသာ ေစတီးေတာ္ႀကီးကုိ ယခင္ေစတီကုိ ငံုကာ တည္ထားကုိးကြယ္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခုေစတီေတာ္ သက္တမ္းမွာ ၂၅၉၇ ႏွစ္ရွိၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္တြင္ ကပ္လွဴထားေသာ ေရႊျပား ေရႊသကၤန္းမ်ားမွာ ေရႊျပား အခ်ပ္ေရ ၃၃၆၀၀ ခုရွိၿပီး ေရႊစင္ေရႊသား ၃ တန္ခြဲ ရွိပါသည္။ နာဂစ္မုန္တုိင္း ေၾကာင္႔ လြင္စင္က်ခဲ့ေသာ ေရႊစ ေရႊနမ်ားမွာ ၉ ပိသာခန္႔ကုိ ျပန္လည္ ေကာက္ယူခဲ့ေၾကာင္း ။ ယခုအခါ နာဂစ္မုန္တိုင္း ေလတုိက္ႏႈန္းထက္ ပုိမုိျပင္ထန္းေသာ ေလတုိက္ႏႈန္းမ်ားကုိ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ စီစဥ္ၾကရာတြင္ ငလ်င္ဒဏ္ႀကီးမ်ားကုိ ပင္ ခံႏုိင္ရည္ ရွိေအာင္ ျပင္ဆင္ရေၾကာင္း ၊ ထီးေတာ္မွ ေခါင္းေလာင္းေတာ္အထိ အေလးခ်ိန္ တန္ ၆၀၀ ခန္႔ ထမ္းထားရေၾကာင္း ၊ ၾကာေမွာက္ၾကာလွန္ကုိ စတီးတုိင္း ၊ စတီး သံကြင္းႏွင္႔ စတီး သံပတ္ မ်ား ျဖင္႔ ခ်ဳပ္၍ အတြင္းရွိ ေရွ႕ယခင္ ေစတီေဟာင္းႏွင္႔ လက္ရွိ ငံုထားေသာ ေစတီေတာ္ၾကား ကြာဟေနေသာ ေနရာမ်ားကုိ စလစ္ ေလာင္းသြားမည္ ျဖစ္ပါ သည္။ၾကာေမွာက္ ၾကာလွန္ အတြင္းပုိင္း ခုိင္ခံ့ေအာင္ ျပဳလုပ္သည္႔ က႑ တြင္ ေငြက်ပ္ သိန္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ ကုန္က်မည္ ျဖစ္ၿပီး လုိအပ္သည္႔ ပစၥည္းမ်ားမွ ေဖၚျပပါ စတီး ၊ သံ ႏွင္႔ ဘိလပ္ေျမမ်ားကုိ္ ေစတနာရွင္ အလွဴရွင္မ်ားမွ ေငြသားမ်ား လွဴဒါန္းထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။

မွတ္စု.....

ဒီေန႔ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္ ေကာင္းႏူိး ရာရာ ေလးေတြေရြးလို႕ မွတ္သားစရာ ေလးမ်ား ေျပာျပ ဦးမယ္ေနာ္။ တကယ္လဲ အသံုး ဝင္တဲ့ နည္းေလး ေတြပါ။
ေခါင္းကိုက္ေနပါသလား၊
သံပုရာသီးကို ထက္ျခမ္းျခမ္းျပီး နဖူး တေလွ်ာက္ ပြတ္တိုက္ေပးပါ။ တဆစ္ဆစ္ ကိုက္ေနတာေတြ သက္သာ သြားပါလိမ့္မယ္။
ျခင္ကိုက္လို႔ ယားေနပါလား၊
ဆပ္ျပာနဲ႔ အနည္းငယ္ ပြတ္ေပးျခင္းျဖင့္ ခဏတျဖဳတ္ သက္သာပါတယ္။
သၾကားအညိဳေတြ ခဲေနပါက ပန္းသီးတစိပ္ေလာက္ ထည္႔လိုက္ပါ ခ်က္ခ်င္း အရည္ေပ်ာ္ သြားပါလိမ္႔မယ္။
တလတခါ ရာသီလာခ်ိန္မွာ ကိုက္ခဲနာက်င္ တတ္သူ အစ္မနဲ႕ ညီမေလးေတြ အတြက္ပါ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ ဘူးေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ရုိးရုိး ဒိန္ခ်ဥ္ကို သၾကားေလးနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ ေဖ်ာ္ေသာက္ပါ။ ကိုက္ခဲတဲ့ နာက်င္ မႈ ေ၀ဒနာ ေတြ သက္သာ ေစပါတယ္။
ေျပာင္းဖူး ျပဳတ္တဲ့အခါ ဆားေလးနည္းနည္း ထည့္ျပီး ျပဳတ္ၾကည့္ပါ။ ေျပာင္းဖူးရဲ႕ သဘာ၀ အခ်ဳိဓါတ္ေတြ ထြက္လာ ေစပါတယ္။
ပုရြက္ဆိပ္ ကေလးေတြ အိမ္မွာ တန္းစီေနပါသလား၊ ေျမျဖဴ ခဲေလးနဲ႕သာတားလိုက္ပါ။
ထမင္းအိုး ဟင္းအိုးေတြ တူးပီး ဂ်ိဳးေတြ ကပ္ေနပါက ပန္သီးႏြာထားတဲ႔ အခြံေတြ ထည္႔ျပဳတ္လိုက္ပါ
ေၾကးအိုး ေၾကးဇြန္ေတြ ေျပာင္လက္ေစခ်င္ရင္ မန္က်ီးရြက္(မန္က်ီးအႏွစ္ရည္)နဲ႔ တိုက္လိုက္ပါ
မီးဖိုေခ်ာင္သံုး စတီးအိုး ခြက္မ်ားကို သံလြင္ဆီ (Olive Oil / Baby Oil )သုတ္ေပးခ်င္းျဖင့္ အေရာင္တက္ပီး အျပင္၊ အစြန္းအထင္း ေတြကိုပါ ဖံုးလႊမ္း ေပးႏိုင္ပါတယ္။
ရံုပတီသီးေၾကာ္ စားလို႔ ခၽႊဲပစ္ပစ္ျဖစ္ေနတာ မၾကိဳက္ပါက ဟင္းအိုးခ်တဲ႔ အခ်ိန္မွာ သံပုရာသီး တစိပ္ ထည္လိုက္ပါ လံုး၀ မခၽႊြဲေတာ႔ပါဖူး
ၾကက္သြန္နီႏြာလို႔ မ်က္ရည္ မက်ခ်င္ရင္ လွီးမယ္႔ဓါးကို ဆားအနည္ငယ္ သုတ္ပီး လွီးပါ
အခန္းလံုေတြမွာ ဟင္းခ်က္ပီး ဟင္းန႔ံေတြ စြဲေနပါက ဖေယာင္းတိုင္ တတိုင္ထြန္းလိုက္ပါ အန႔ံေတြ ေပ်ာက္သြား ပါလိမ္႔မယ္
ထမင္းစားခ်ိန္ ထမင္းစာပြဲမွာ ယင္ေကာင္ေတြ လာေနပါက ဖေယာင္းတိုင္ တတိုင္ထြန္းလိုက္ပါ
ေရခ်ဳိးခန္းထဲ မႈိတက္ျခင္း၊ ေဂ်းတက္ျခင္းေတြကို ကာကြယ္ခ်င္ရင္ baby oil သုတ္ထားလိုက္ပါ အေရာင္ လႊင္ျပယ္တာကို ကာကြယ္တဲ့ အျပင္ ၊မႈိတက္ မျဖစ္ေတာ႔ပါဖူး
သတင္းစာကို ေရနဲ႔ ရွာလကာရည္ ဆြတ္ျပီး မွန္ကိုတိုက္လိုက္ပါ တခဏအတြင္း ၾကည္ၾကည္ လင္လင္ေလး ျဖစ္လာ ပါလိမ္႔မယ္
ေရမွာပါတဲ့ ထံုးဓါတ္ေၾကာင့္ အျဖဴေလးေတြကို ရွာလကာရည္ ကုိအသံုးျပဳျပီး ေဘစင္ကို စင္ၾကယ္ေအာင္ တိုက္ခၽြတ္ ႏိုင္ပါတယ္။
ေရေႏြးပူေလးထဲ ဇြန္းႏွစ္ပီးမွ ပ်ားရည္ကို ခတ္ပါက ပ်ားရည္မ်ား ဇြန္းမွာ ကပ္မေနဖူး။
အားလံုလဲ မွတ္ထားလို႕ေပ်ာ္ရြင္ၾကပါေစ။

ေရွာင္သင္႕ေသာေယာက္်ားေလးမ်ား....

သမီးရည္းစားျဖစ္ေနတ့ဲအခ်ိန္ဟာ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္နားလည္ဖို႔ သင္ယူေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ကိုယ္ရဲ့အက်င့္စရိုက္ကို နားလည္ေအာင္ သင္ယူေနသလို တစ္ျခားလူတစ္ေယာက္ရဲ့ အက်င့္စရိုက္ေတြကိုလည္း နားလည္ေအာင္ သင္ယူေနတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ အဲဒီလိုတစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ နားလည္ေအာင္ သင္ယူေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မလိုအပ္တဲ့ အမွားေတြကို ေရွာင္တတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္မူမေပးနိုင္ဘူးလို႔ထင္တဲ႔ ေယာက်္ားေလးေတြကို ေရွာင္တတ္ရပါမယ္။

(၁) playboys/lady killers
ဒီလိုေယာက္က်ားေလးေတြဟာ မိန္းကေလးေတြကို သေဘာက်ေလာက္ေအာင္ ျပဳမူေျပာဆိုတတ္တဲ့လူေတြပါ။ အဲဒါေတြဟာ စိတ္ထဲက အမွန္စစ္စစ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ဟာ ကိုယ့္အေပၚမွာေကာင္းသလို တစ္ျခားေကာင္မေလးေတြ အေပၚမွာလည္း ေကာင္းတတ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္က အဲလိုေယာက္်ားေလးကိုမွ အမွန္တကယ္ခ်စ္မိျပီဆိုရင္ ကိုယ္ပဲခံစားရမွာပါ။

(၂) bad boys/rebels
လင္ဆိုးမယား တဖားဖားဆုိသလိုပါပဲ။ ဒီလိုေယာက္်ားေလးကိုမွ ခ်စ္မိခဲ့ရင္ ကိုယ့္ရဲ့အနာဂတ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ လွမ္းေ၀းလွပါတယ္။ ဦးေနွာက္ရွိတဲ့ မိန္းကေလးတိုင္း ဒီလိုေယာက္်ားမ်ဳိးကို ေရွာင္သင့္ပါတယ္။

(၃) slackers
ကပ္ပါးေကာင္ေတြလိုပါပဲ။ အျပင္ထြက္တိုင္း ပိုက္ဆံအိတ္ေမ့ခဲ့တယ္၊ ေငြထုတ္ဖ ို႔ေမ့ခဲ့တယ္လို႔ အေၾကာင္းျပျပီး မိန္းကေလးေတြကို ပိုက္ဆံရွင္းခိုင္းတတ္တဲ့ လူမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိးလူကို လွဴမဲ့အစား လမ္းေဘးက အလွဴခံေတြကို လွဴခဲ့သင့္ပါတယ္။

(၄) mama's boys
အီတလီေယာက္်ားေလးေတြဟာ မဂၤလာေဆာင္ျပီးရင္လည္း အေမနဲ႔ပဲ ေနခ်င္ၾကပါတယ္။ အေမဟာသူတို႔ကို ေကာင္းေကာင္း ျပဳစုနိုင္လို႔ပါတဲ့။ မဂၤလာေဆာင္ျပီးရင္လည္း ဘာမဆို အေမရဲ့ အဆံုးအျဖတ္၊ အေမေကြ်းတာကိုပဲ စားမယ္၊ အေမနဲ႔ ခဲြမအိပ္နိုင္ေသးဘူးလို႔ ေျပာတဲ့ နို႔နံ႔မစင္ေသးတ့ဲ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ယူရဲပါသလား။

(၅) moody type
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ့ ခ်စ္စရာစကားေတြ ေျပာေနတုန္း အခုပဲ ထေပါက္ကဲြတတ္တဲ့ စိတ္အေျပာင္းအလဲ ျမန္တဲ့ေယာက္်ားမ်ဳိးပါ။ တစ္ေနရာရာကို ကိစၥတစ္ခုုနဲ႔သြားဖို႔ ေသခ်ာခ်ိန္းထားျပီးခါမွ ခ်က္ခ်င္း ဖ်က္ပစ္လိုက္တတ္တဲ့ လူမ်ဳိးပါ။ စိတ္အေျပာင္းအလဲဟာ ရာသီဥတုထက္ ေျပာင္းလဲြျမန္ပါတယ္။ ဒီလိုလူရဲ့စိတ္ကို ျငိမ္ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္နိုင္ဘူးဆိုရင္ ကိုယ္ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မူဟာလည္း ေနသာလိုက္၊ မိုးရြာလိုက္၊ မုန္းတိုင္းထန္လိုက္ပါပဲ။

(၆) passive-aggressive type
ဒီလိုေယာက္်ားေလးမ်ဳိးကို ၾကံဳဖူးပါသလား။
ဆိုပါစို႔...တစ္ခုခုသြားစားရင္ ''ခင္ၾကိဳက္တာစားပါ .. ခင္ၾကိဳက္တာမွာပါ'' ဆိုျပီး အစားအစာေတြ လာခ်တဲ့အခ်ိန္ ဘာလို႔ ဒီဟင္းကိုမွာရတာလဲ .. ဘာလို ႔ဒီဆိုင္မွာ လာစားရတာလဲ စသျဖင့္ရန္လိုတတ္ေသာ လူစားမ်ဳိးပါ။ သူ႔စိတ္ ထဲက စိတ္ကူးကို ထုတ္ေဖာ္မေျပာပဲ လူေတြကို ခန့္မွန္းခိုင္းတတ္တဲ့ လူစားမ်ဳိးပါ။ ကိုယ္သေဘာလို႔ေျပာျပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ႔သေဘာ ျဖစ္သြားတတ္တဲ့ လူစားမ်ဳိးပါ။ ဒီလိုသြယ္၀ိုက္ျပီး လူကို ထိန္းခ်ဳပ္တတ္တဲ့ ေယာက္်ားမ်ဳိးဟာ ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။
သင္ဟာ ဘယ္လိုေယာက္်ားမ်ဳိးလဲ။
သင္ဟာ ဘယ္လို ေယာက္်ားမ်ဳိးကို လက္ထပ္ယူခ်င္ပါသလဲ။(တခိ်ဳ႔ကိုသာဆိုလိုႀခင္းျဖစ္ေၿကာင္း-ရိုးသားေကာင္းမြန္ေသာ ေယာက္်ားေလးမ်ားလည္းရိွေၾကာင္း.....;p

Fwd: အလွစစ္.......

               တကယ့္ မိန္းမေခ်ာ၊ မိန္းမလွဆိုတာ ပိန္တာ၊ ၀တာနဲ႔မဆိုင္ဘူး။ မ်က္ႏွာေပါက္ လွတယ္၊ မလွဘူးနဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ သဘာ၀နဲ႔ဆိုင္တယ္။ ဆဲြေဆာင္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔ ပိုဆိုင္တယ္။ ျပင္ပအလွျဖစ္တဲ့ ရုပ္ဆိုးတယ္၊ ၀တယ္၊ ပိန္တယ္ဆိုတာကို ေျပာင္းလဲဖို႔ခက္ေပမယ့္ တကယ့္စိတ္ထဲကျဖစ္လာတဲ့ ႏွစ္လို႔ဖြယ္အလွကိုေတာ့ လူတိုင္းလုပ္ႏိုင္တယ္၊ က်င့္ႀကံႏိုင္ပါတယ္။
(၁) နာလိုစိတ္မရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္တယ္။ မ်က္ႏွာက လမင္းလို ၾကည္လင္     ၀င္းပတယ္။
(၂) အမုန္းရန္ၿငိဳးမရွိတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ႏူးညံ့သိမ္ေမ႔ြတယ္။ မ်က္၀န္းထဲမွာ စစ္မွန္တဲ့ ရိုးသားမႈေတြရွိတယ္။
(၃) စကားေျပာ ညင္သာေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး စကားၾကမ္းမေျပာတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္နဲ႔တူတယ္။ ခူးယူသူရဲ႕လက္ကို ရနံ႔ေတြနဲ႔ ေမႊးႀကိဳင္ေစတယ္။
(၄) ရမၼက္ေလာဘ ကင္းရွင္းတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ရုပ္ကိုေဆာင္တယ္။ ရည္မြန္ေက်ာ့ရွင္းတယ္။
(၅) စိတ္ႀကီးမ၀င္တဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ရိုးသားစစ္မွန္တယ္။ စိမ့္စမ္းေရလို ေအးျမတယ္။
(၆) သက္ရွိေတြအေပၚ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ တန္းတူေမတၱာနဲ႔ ေပးဆပ္တဲ့မိခင္လို ေမတၱာေရာင္ျခည္မ်ဳိး ထြန္းေတာက္တယ္။ ညွာတာၾကင္နာတယ္။
(၇) အလိုမႀကီး၊ မၿငီးတြားတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ ၾကည္လင္ၿပီး စိတ္ေရာကိုယ္ပါ က်န္းမာတယ္။
(၈) အာရံုစိုက္ၿပီး လုပ္တတ္တဲ့၊ စိတ္ရိုးရွင္းတဲ့ မိန္းကေလးေတြဟာ အသားအရည္၀င္းပၿပီး တည္ၾကည္တယ္။ လရဲ႕အလင္းတန္းလို ၾကည္လင္ၿပီး ဆဲြေဆာင္မႈနဲ႔ျပည့္လို႔ေနပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ေကာင္းရာေကာင္းႏိုးေလးကို ျပန္လည္ျပီး ေ၀မွ်ေပးလုိက္တာပါ..

ဘ၀မွာ သင္ အလိုရွိသမွ်ကို ေအာင္ျမင္ဖို႕ ..... ( အရမး္ေကာင္းတဲ့ ပိုစ့္ေလးပါ..ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ဖတ္လို္က္ၾကေနာ)

သင့္ကိုယ္သင္ တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္ပါ၊ အတြင္းေရာ အျပင္ေရာေပါ့။ သင္ ဘယ္မွာ ေနသလဲ။
သင္ရဲ႕ အလုပ္ကိုင္၊ ၿပီးေတာ့ သင့္ရဲ႕ မိသားစု၊ မိတ္ေဆြေတြနဲ႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၊ သင့္ကို စိတ္၀င္စားေစတဲ့အရာေတြ၊ ၿပီးေတာ့ သင့္ရဲ႕ စြန္႕စားခန္းေတြ။
သင္ဟာ ဘ၀မွာ ဘာကို အမွန္တကယ္ လုိခ်င္ပါသလဲ?
ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မွဳနဲ႕ ေအာင္ျမင္မွဳကို အလိုရွိတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳနဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳလား?
ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ၿခံ၀င္းနဲ႕ မိသားစုဘ၀တစ္ခုလား?
ရြက္ေလွတစ္စင္း ဒါမွမဟုတ္ ၿပိဳင္ကားတစ္စီးလား?
သင္ ဘယ္ကို ဦးတည္ေနပါသလဲ?
သင့္မွာ တိက်တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုရွိပါသလား ဒါမွမဟုတ္ ဘ၀ကို ဒီတုိင္း ေလွ်ာက္သြားေနတာလား?
သင့္ဘ၀မွာ ဘာကိုပဲလုိခ်င္လိုခ်င္ သင္ အဲဒါကို ရႏိုင္ပါတယ္၊
အမွန္ပါပဲ။ သင့္မွာ တိက်တဲ့ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုရွိၿပီဆုိတာနဲ႕ မိမိကုိယ္ကိုယ္ ကတိတည္မွဳ၊ အျပည့္အ၀ ယုံၾကည္မွဳေတြနဲ႕အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ကို ေအာင္ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ သင္က သင္ဘာလိုခ်င္တယ္ဆုိတာကို မသိဘူးဆိုရင္ေကာ …။ ဒါမွမဟုတ္ သင့္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ေတြဟာရည္မွန္းခ်က္အေသးစားေလးေတြလည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပါပဲ- ဥပမာ – ၀ိတ္အနည္းငယ္က်ဖို႕၊ ဒါမွမဟုတ္ ကားအသစ္တစ္စီး ၀ယ္ဖို႕ဆိုတာမ်ိဳး။
ဘယ္ရည္မွန္းခ်က္မွ ေသးလြန္းတယ္ ႀကီးလြန္းတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး ။ သင့္ရဲ႕ ဆႏၵေတြနဲ႕ပတ္သက္လို႕
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမျဖစ္ဘူးဆုိရင္ သင့္ရဲ႕မသိစိတ္ကို ႏွိဳးဆြၾကည့္ပါ။ သင္ အေျဖေတြကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။
ၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္မွဳလမ္းေၾကာင္းေတြကို ရွာေဖြပါ။
သင့္ရဲ႕ဘ၀ကို သင္ ေျပာင္းလဲႏုိင္သလား၊ ေျပာင္းလဲလိုပါသလား။
သင့္ကိုယ္သင္ ေအာင္ျမင္တဲ့သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ အျပည့္အ၀ စိတ္ကူးပုံေဖာ္ၾကည့္ႏုိင္ပါသလား။
အဲသလို စိတ္ကူးပုံေဖာ္ၾကည့္တဲ့အခါ သင္ ဘယ္လိုခံစားရသလဲ။
သင့္မွာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ေအာင္ျမင္လိုတဲ့ဆႏၵရွိတယ္၊
သင့္ကိုယ္သင္ သင္စိတ္ကူးထားတဲ့ေနရာမွာေရာက္ရွိေနမယ့္ပုံကိုလည္း ျမင္ေယာင္ၾကည့္ႏုိင္မယ္၊
ၿပီးေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္အတုိင္း လုပ္ေဆာင္ဖို႕ သင့္ကိုယ္သင္ ကတိက၀တ္ျပဳထားတယ္ဆိုရင္၊
သင္ဟာ ခရီးတစ္၀က္ထက္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။
သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္ အေအာင္ျမင္ဆုံးဆိုတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြဟာ တိက်တဲ့လမ္းေၾကာင္းေတြသတ္မွတ္ၿပီး ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတယ္၊ သူတို႕ရဲ႕ ႏွလုံးသားထဲက ဆႏၵေတြကို ျဖည့္ဆည္းႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။
စိတ္ကို ဖြင့္ထားပါ၊ သင့္ရဲ႕ အသြင္အျပင္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္ရွိသူတစ္ေယာက္သဖြယ္ ျဖစ္ေနပါေစ။
အဲဒီေနာက္ သင့္ရဲ႕အေတြးေတြကို ေျပာင္းလဲပါ- ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေနသူတစ္ေယာက္သဖြယ္ျပဳမူေဆာင္ရြက္ပါ။
အမွန္တရားက သင့္ကုိ အဲဒီအတုိင္း တကယ္ျဖစ္လာေစပါလိမ့္မယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုး လိုရာပန္းတိုင္းကို ေလ်ွာက္လွမး္ႏိုင္ၾကပါေစ...

ဆင္းရဲသား ရပ္ကြက္ေလးတစ္ခုရဲ႕ အၿဖစ္အပ်က္ေလး.....

ဆင္းရဲသား ရပ္ကြက္ေလးတစ္ခုရဲ႕ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ လူတစ္စုအလွဴေလးတစ္ခု လုပ္ေနတယ္ ...သူတို့
အလွဴကထူးထူးျခားျခားပါပဲ ..ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးငယ္ေလးေတြအားလံုးကိုေခၚၿပီး ထမင္းဟင္းေတြ ေကၽြးေမြးတာပါ။

ဟင္းကေတာ့ ၀က္သားဟင္း၊ ငပိေၾကာ္ခ်က္နဲ႕တို႕စရာအစံု၊ ပဲတီခ်ဥ္သုပ္ နဲ႕ ပဲနီေလးဟင္းခ်ိဳစသျဖင့္ဖြယ္ဖြယ္ရာရာပါပဲ
...ကေလးတစ္ေယာက္ကို ၀က္သားတံုးႀကီး ႏွစ္တံုးက် ထမင္းပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးထားတယ္ ..

ကေလးေတြ စားေသာက္ ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ အလွဴရွင္ေတြ ကအားပါး တရ စားေနၾကတဲ့ ကေလးေတြကိုလိုက္ၾကည့္ၿပီး
ပီတိျဖစ္ေနတာေပါ့ ...ကေလးေတြ စားေနပံုကလည္း တကယ္ကို အားရစရာပါပဲ .သူတို႕ခမ်ာ အသားဟင္းဆိုတာ ဒီလို
အလွဴရွင္ေတြလာမွပဲ စားရရွာတာကိုး ...

အဲ့လိုလိုက္ၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ပန္းကန္ထဲမွာ၀က္သားဟင္းမေတြ႕ရဘဲငပိခ်က္ေတြဟင္းရည္ေတြနဲ့
ပဲ စားေနတာေတြ႕ေတာ့အလွဴရွင္က ဟင္းထည့္ေပးေနတဲ့လူေတြကို လွမ္းေမးလိုက္ပါတယ္ ...

"ေဟ့! ဒီကေလးပန္းကန္ထဲ ၀က္သားဟင္း မပါပါလား?"

အဲ့ဒီအခါ ဟင္းထည့္ေပးေနတဲ့သူေတြထဲက တစ္ေယာက္က

" ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကုန္လံုးကို နွစ္တံုးစီ ထည့္ေပးၿပီးသား အကို ~ ကေလးကို ေမးၾကည့္လိုက္ပါဦး" လို႕ျပန္ေျပာပါတယ္


အလွဴရွင္လည္းကေလးကို ေမးမယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕ကေလးဘက္ကို ျပန္လွည့္လို္က္တဲ့အခါထမင္းငံု႕စားေနတဲ့ကေလး
ေလး ေဆာင္းထားတဲ့ ဦးထုပ္အႏြမ္းေလးေအာက္ကေန အဆီေတြ စီးက်လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ...

အဲ့ဒါနဲ႕အလွဴရွင္လည္း ဦးထုပ္ကို မ,ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေခါင္းေပၚတင္ထားတဲ့၀က္သားတံုး (၂) တံုးကိုေတြ့လိုက္ရတယ္

အဲ့ဒီအခါ ကေလးေလးက မ်က္၀န္းထဲမွာ မ်က္ရည္အျပည့္နဲ႕ ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တာက

..
..
..
..
..

" သားတို႕အိမ္မွာအသားမစားရတာၾကာၿပီ၊ ၀က္သားဟင္းစားခ်င္တယ္ဆိုၿပီး အေမက ခဏခဏေျပာေနေတာ့သားလည္း

စားမယ္လုပ္တုန္း အေမ့ကိုသတိရၿပီး အေမ့အတြက္ ယူသြားမလို႕ ဖြက္ထားတာပါ" တဲ့!


☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺☺


(ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္တြင္ပါေသာ ျမန္မာျပည္အတြင္းမွ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုအား

ျပန္လည္ခံစားေရးဖြဲ႕ထားပါသည္!! )

သင့္ဆီက သင့္ေမေမ ဘာေတြလိုအပ္ေနလဲ သင္သိသလား?

သင့္ဆီက သင့္ေမေမ ဘာေတြလိုအပ္ေနလဲ သင္သိသလား?

"သား အေမ့ကို ငါးရိုးေလးႏႊင္ေပးပါလား အေမ မျမင္ရလို႔..."
"ဟာ..အေမကလည္းဗ်ာ ဒီမွာသားလည္းမနည္းႏႊင္စားေနရတာ..
အေမစားေနတာလဲၾကည့္ပါအံုး ထမင္းလံုးေတြကေအာက္က်လု႔ိ ဂရုစိုက္မွေပါ့အေမရ...."

             ထမင္း၀ိုင္းမွ အေမအိုႀကီး၏အကူအညီေတာင္းသံသည္သားျဖစ္သူ၏ေအာ္ေငါက္သံေနာက္တြင္ 
တိုးလွ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္သြား၏...အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ေနျပီျဖစ္ေသာ သူမအတြက္ ထမင္းတလုတ္ကို ပါးစပ္ထဲထည့္ဖို႔ လက္ေတြက ငယ္ငယ္ကလို သန္သန္မာမာမရွိေတာ့...ဇရာ၏ ႏွိပ္စက္မႈသည္ သူမတစ္ကိုယ္လံုးကို တုန္တုန္ခ်ိခ်ိ ျဖစ္ေစခဲ့သည္.. သူမ၏အေတြးမ်ားသည္လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ ဆီသို႔တေရြ႔ေရြ႔ ျပန္ေရာက္သြားသည္...

              သားငယ္ငယ္က ထမင္းစားသည့္အခါ ထမင္းလံုးမ်ားေပပြ၍ ၾကမ္းျပင္
ေပၚတြင္လည္း ျပန္႔က်ဲက်လွ်က္..ထိုဟာမ်ားကို ရွင္းရသည့္အျပင္ အရိုးစူးမွာ စိုး၍ အရိုးႏႊင္ေပးရသည္....
ႏႊင္ေပးသည့္ၾကားကမေတာ္တဆသားအရိုးစူးသည့္အခါအရိုးျမန္ျမန္က်ေစဖို႔ငွက္ေပ်ာသီးေခ်ာ့ေကၽြး၍
သား၏ရင္ဘတ္ေလးကိုၾကင္ၾကင္နာနာသပ္ေပးၿပီးမိမိ၏ ေသခ်ာဂရုမစိုက္မႈအတြက္ကိုယ့္ကိုကိုယ္
အျပစ္တင္မဆံုးျဖစ္ခဲ့ရသည္...ခုသူမကိုေတာ့သားသည္ထိုသို႔မဟုတ္ခဲ့....
သားေရခ်ိဳးသည့္အခါ ေရဇလံုထဲတြင္ ေပ်ာ္ပါးျမဴးတူးေနသည့္ သားကို ေခ်ာ္လဲမွာစိုး၍ ထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့ဂရုတစိုက္ ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ရသည့္သူမ..ခု ေရခ်ိဳးခန္းထဲရွိေရညိွမ်ားျဖင့္
 ေခ်ာေနေသာၾကမ္းျပင္ကို အေမေခ်ာ္လဲမွာစိုး၍ တိုက္ခၽြတ္ရွင္းလင္းေပးရမွန္း သားသတိမထားမိခဲ့...

       ေရခ်ိဳးၿပီးတိုင္း သနပ္ခါးလိမ္းတတ္သည့္ သူမအတြက္ "သားကိုယ္တိုင္ေသြးထားတာေမေမလိမ္းဖို႔ "ဆိုသည့္အေျပာမ်ိဳး သားပါးစပ္ဖ်ားကထြက္က်လာသည္ကို သူမလိုခ်င္မိသည္...
သို႔ေသာ္ ငယ္စဥ္က သားကိုေပါင္ေပၚတင္၍ မိမိေသြးထားသည့္ သနပ္ခါးကို သားမ်က္ႏွာေပၚ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပါးကြက္ညီညီလိမ္းေပးတတ္သည့္အခ်ိန္မ်ားကို သားမမွတ္မိေတာ့....
သားလက္သည္းေျခသည္းေလးေတြကိုတပတ္တခါ ညွပ္ေပးတိုင္း အသားေလးကို ညွပ္မိမွာစိုး၍ ဂရုတစိုက္ ညွပ္ေပးခဲ့သည့္ သူမေမတၱာ...တခါတရံအသားကိုညွပ္မိ၍ သားဆီမွ စူးခနဲထြက္ေပၚလာသည့္ ငုိသံသည္ သူမရင္ကိုဗေလာင္ဆူေအာင္ ျပာယာခတ္ ေစခဲ့မွန္းသားမသိခဲ့.....
ခုသူမလက္သည္းေျခသည္းေတြ ရွည္လာေတာ့ သားကိုယ္တိုင္ မိမိကုိ ဂရုတစိုက္ညွပ္ေပးတာမ်ိဳး တမ္းတမိသည္...သို႔ေသာ္ "ဒါေလးလုပ္တာမ်ား အေမရယ္ ကိုယ္တိုင္ပဲညွပ္လိုက္ပါလား
သားမအားဘူး"ဆိုေသာ သားအေျပာေအာက္တြင္ သူမ၏စိတ္ကူးေလးမ်ားေပ်ာက္ပ်က္သြားခဲ့ရသည္.....

       ကေလးပီပီ ကစားကြင္းသြားရတာ ႏွစ္သက္ေသာ သားအတြက္ တပတ္တခါ အလုပ္အားရက္သည္ သားႏွင့္အတူ ကစားကြင္းတြင္ အခ်ိန္ကုန္ေစဖို႔ျဖစ္ခဲ့သည္...ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနေသာသားကိုၾကည့္ရင္း
သူမရင္ထဲတြင္ တပတ္လံုး လုပ္ခဲ့သမွ် အလုပ္ အေမာေတြ အားလံုး ေျပေပ်ာက္ခဲ့ရသည္... ခုခ်ိန္
ဘုရားသြားခ်င္၍ "သားဘယ္ေန႔အားလဲ အေမ့ကိုလိုက္ပို႔ပါလား"ဟူေသာ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္အေမးကို
အလုပ္အားရက္တိုင္းသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ Golf သြားကစားတတ္ေသာ သား၏ အခ်ိန္မ်ားကသားကိုယ္စားအေျဖေပးခဲ့သည္....


      သားငယ္စဥ္ေက်ာင္းမေနရေသးခင္ကာလ သူေတြ႔သမွ် စာမ်ားကို "ေမေမဒါဘာေရးထားတာလဲဟင္ သားကိုဖတ္ျပ"ဟူ၍တြတ္တီးတြတ္တာ ေမးတတ္သည္....မိမိအတြက္သားေမးတိုင္းေက်ာင္းမေနရေသးဘူး ငါ့သားက စာေတြစိတ္၀င္စားေနျပီဟူေသာပီတိျဖင့္ သားကို ဖတ္ျပရ ရွင္းျပရသည္မွာ
အေမာတစ္ခုဟု မထင္မွတ္ခဲ့.....ခု သူမ မ်က္လံုးမ်ား ဇရာ၏ ႏွိပ္စက္မႈေအာက္တြင္ အရာရာကို
ၾကည့္ရျမင္ရသည္မွာ မႈန္တ၀ါး၀ါး...

       သားကိုဘာေရးထားသည္လဲေမးေတာ့သားႏႈတ္ဖ်ားမွထြက္က်လာသည့္"ဒီေလာက္စာလံုးႀကီးႀကီးနဲ
႔ေရးထားတာ မျမင္ရဘူးလား အေမရာ "ဆိုေသာစိတ္မရွည္ေသာသား၏ေအာ္သံသည္
မာရသြန္ေျပးျပီး ျပန္လာေသာကစားသမား တစ္ေယာက္ထက္ သူမရင္ကို ပို အေမာဆို႔ေစခဲ့သည္....
သားငယ္ငယ္က ညအိပ္ခါနီးတိုင္း မိမိပံုျပင္စာအုပ္ေလးေတြဖတ္ျပမွ သားအိပ္ေပ်ာ္တတ္သည္...
သူမသည္ သားအတြက္ ပံုေျပာဆရာမတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္...သားေမးသမွ်ကိုစိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပခဲ့သည္..ခုတရားစာအုပ္ေလးဖတ္ခ်င္သည့္အခါ သားကိုအကူညီေတာင္းမိေတာ့ "အေမကလည္းတရားေခြေတြ ရွိတာပဲနားေထာင္ပါလား " ဟူေသာ သား၏အေျပာသည္ မႈန္၀ါး၀ါးျဖစ္ေနေသာသူမ၏ မ်က္လံုးအစံုကို ေခတၱခဏ မိုးရြာေစခဲ့သည္....

       သားသည္ သူငယ္စဥ္ဘ၀မိမိဂရုစိုက္မႈမ်ားကုိေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့သည္...မိမိ၏လက္ရွိအသက္အရြယ္သည္ လူ႔ဘ၀၏ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္ေနျပီဆိုတာကို သားသတိမထားမိခဲ့...ဇရာေထာင္းလာေသာ သူမအတြက္ အစစအရာရာသည္ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀လို သူတစ္ပါးအကူအညီမပါဘဲ လုပ္ကိုင္ဖို႔ ခဲယဥ္းသည္ဆိုတာ သားမသိ....အကူအညီေပးေသာထိုသူတစ္ပါးသည္မိမိရင္မွေမြးဖြားခဲ့ေသာတစ္ဦးတည္းေသာသားေလး
 ျဖစ္ေစခ်င္သည္ကို သားေမ့ေနခဲ့သည္....ထိုဆႏၵသည္အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္၍ လူပိုတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနေသာ သူမအတြက္ သားကိုဒုကၡေပးလိုျခင္း မဟုတ္...
 
သားရင္ခြင္ထဲတြင္ေန၍ သား၏ ျပဳစုမႈကို ေတာင့္တမိသည္...ၾကင္နာမႈကို လိုခ်င္မိသည္..
သား၏ေမတၱာကို ေမွ်ာ္လင့္မိသည္....မိမိဘ၀၏ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားကို သား၏ ၾကင္နာေႏြးေထြးေသာဂရုစိုက္မႈမ်ားေအာက္တြင္ ကုန္ဆံုးခ်င္မိသည့္ မိဘတစ္ယာက္၏ စိတ္ဆႏၵသပ္သပ္သာျဖစ္သည္....

သို႔ေသာ္အထီးက်န္ဆန္လွေသာသူမ၏ဘ၀သည္သူမ၏စိတ္ကူးႏွင့္လြန္စြာျခားနားလွသည္ မိမိရင္ခြင္ထဲတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေဆာ့ကစားေနခဲ့ေသာ သား၏ ငယ္စဥ္ကာလ ပံုရိပ္ေလးကို
ျပန္လည္ျမင္ေယာင္ရင္း သူမ၏ မ်က္ရည္တစ္စသည္ ထမင္း၀ိုင္းေပၚရွိ ထမင္းပန္းကန္ထဲသို႔ ေပါက္ခနဲ...................

"သင္၏ ၾကင္နာေႏြးေထြးေသာေမတၱာတရားကို သင္၏မိဘမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္"
FROM - FB

အေမ.  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=142868955882899&set=a.131750700328058

    မိဘတိုအတြက္ အေကာင္းဆံုး ေပးဆပ္နိုင္ေသာ သားေကာင္း၊သမီးျမတ္မ်ားျဖစ္ၾကပါေစ...
      Fwd : ေမာင္ျမင့္

ေဒါသကင္းေအာင္ေနနည္း ....

လူတိုင္းစိတ္ပင္ပန္းရတာ သက္သာေအာင္ အေကာင္းဆံုး လုပ္နည္းက
တတ္ႏိုင္သေလာက္ၾကိဳတင္ကာကြယ္တဲ့ နည္းပါပဲ။

• သြားစရာရွိရင္ လိုက္မယ့္သူေတြကို ၾကိဳၾကိဳတင္တင္ ေၿပာထားပါ၊
ကပ္ျပီးမွေျပာရင္ျပင္ဆင္ခ်ိန္မေလာက္လို႕ေစာင့္ေနတဲ့အခါမွာ စိတ္တို တတ္တယ္။

• သံုးေနက်ပစၥည္းကို ၾကိဳၾကိဳတင္တင္၀ယ္ထားပါ၊ သံုးခ်င္တဲ့အခ်ိန္က်မွ ကုန္ေနလို႕
စိတ္တိုတာမျဖစ္ေအာင္ေနာ္။

• ကတိအေၾကြးေတြဟာ စိတ္ကို ပင္ပန္းေစတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကတိကို
လြယ္လြယ္နဲ႕မေပးပါနဲ႔။ ကတိေပးျပီးမွမတည္ႏိုင္တဲ့အခါစိတ္္ ဆင္းရဲ ရတယ္၊
စိတ္တိုရတယ္၊ ကတိမတည္တဲ့သူလို႔အေျပာခံရတဲ့အခါ ရွက္တယ္၊ ေဒါသၿဖစ္တယ္။

• မတတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျမင့္လြန္းေနတာမ်ိဳးကို မမွန္းပါနဲ႕။
ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ဟာ ကိုယ့္အေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီဖို႕လိုတယ္။ ကိုယ့္
ရည္မွန္းခ်က္ကို နဲနဲခ်င္း ေျဖးေျဖးျမွင့္ပါ ။

• ကိုယ့္အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥကိုလုပ္ဖို႕ အခ်ိန္လံုေလာက္ ေအာင္စီစဥ္ထားပါ။
အေရးမၾကီးတာေတြကို အရင္လုပ္ၿပီး ပင္ပန္းသြားတဲ့အခါက်မွ အေရးၾကီးတာကိုလုပ္ရင္
ပိုၿပီးစိတ္ပင္ပန္း တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေရးၾကီးတာကို အရင္လုပ္ပါ။ အေရးၾကီးတာကို
အရင္လုပ္ၿပီးရင္ စိတ္ေပါ့ပါးသြားလို႕ သိပ္အေရးမၾကီးတာကိုလုပ္ဖို႕ အားတက္လာမယ္ ။

• စနစ္တက်လုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ကို ေလ့က်င့္ထားပါ။ စနစ္ရွိရင္ အခ်ိန္ကုန္သက္သာတယ္္၊
အမွားနည္းတယ္၊ စိတ္ပင္ပန္း လူပင္ပန္း ရတာလဲနည္းတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္တိုရတာ
ေဒါသၿဖစ္ရတာပါ နဲသြားတယ္။ ပံုမွန္အခ်ိန္ဇယားနဲ႔ လုပ္လို႔ျဖစ္တာမ်ိဳးကို
သူ႕အခ်ိန္က် ရင္လုပ္ျဖစ္ေအာင္ အက်င့္လုပ္ထားတာေကာင္းတယ္။ အခုလုပ္ ရမလား၊
ေနာက္မွလုပ္ရမလားလို႔ ေတြးမေနရေတာ့ဘူး။ အဲဒါကိုက အခ်ိန္ကုန္သက္သာသလို
စိတ္ပင္ပန္းတာလဲ သက္သာပါတယ္။

• ကိုေနရတဲ့ေနရာ၊ ကိုယ္အလုပ္ လုပ္တဲ့ေနရာကို တတ္ႏိုင္သေလာက္
သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေအာင္ လွပေအာင္ၿပဳျပင္ပါ။ ရႈပ္ေထြး၊ ညစ္ပတ္၊ နံေစာ္
ေနတဲ့ေနရာမ်ိဳးမွာ အလုပ္လုပ္ရရင္ စိတ္ၾကည္လင္မွာ မဟုတ္ဘူး။

• စိတ္ၾကည္လင္ေစမႈကို ဖ်က္စီးတတ္တဲ့ အရာမ်ိဳးေတြကို ကိုယ္ျမင္ႏိုင္
တဲ့ေနရာမွာမရွိပါေစနဲ႔။ နံရံေပၚမွာ၊ စာအုပ္စင္ေပၚမွာ၊ အလုပ္စားပြဲ ေပၚမွာ
စိတ္ကိုအေႏွာက္အယွက္ေပးႏိုင္တဲ့အရာေတြကို မရွိပါေစနဲ႕။ စိတ္တိုစရာကိစၥ၊
စိတ္ညစ္စရာကိစၥ၊ အေဟာင္းကိုအသစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးကို
ျမင္ႏိုင္တဲ့ေနရာမွာ မထားတာေကာင္းတယ္။ ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔
စိတ္ကိုၾကည္လင္ေအးခ်မ္းသြားေစႏိုင္တဲ့ ရႈခင္း ဓါတ္ပံုမ်ိဳးကို ျမင္သာတဲ့ေနရာမွာ
ထားပါ။ ေရခဲေတာင္ ဓါတ္ပံုမ်ိဳး၊ ေရကန္ၾကီးၾကီး ဓါတ္ပံုမ်ိဳးကို ၾကည့္ၿပီး
အဲဒိေနရာမ်ိဳးမွာ ကိုယ္ေရာက္ ေနတယ္လို႕ မွန္းၾကည့္ပါ။ ကိုျမင္သမွ်
ၾကားသမွ်အရာေတြဟာ ကိုယ့္စိတ္ကို လႊမ္းမိုးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မျမင္ရရင္ေကာင္းတဲ့
အရာေတြကို ေ၀းေ၀းပို႕ထားပါ၊ ေ၀းေလေကာင္းေလပဲ။ ပစၥည္းေတြက ကိုယ့္စိတ္ကို
ေခ်ာက္ခ်ားေစႏိုင္တယ္။ ဘာပစၥည္းမွမရွိရင္ ဘာအေႏွာက္အယွက္မွ မရွိဘူး။

• အနံ႔အသက္ဆိုးေတြ၊ မီးခိုးေတြ၊ ဆူညံသံေတြ မရွိေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရင္ေကာင္းတယ္။
 မရွိေအာင္မတတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ နဲႏိုင္သမွ် နဲေအာင္ လုပ္ပါ။

• ကိုယ္ကေအာင္ျမင္ေလေလ ကိုယ့္ကိုေတြ႕ခ်င္တဲ့သူ၊ ကိုယ့္ဆီက
အကူအညီေတာင္းခ်င္သူေတြ မ်ားလာေလျဖစ္တတ္တာ သဘာ၀ပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္မအားတုန္း
အလုပ္မ်ားေနတုန္း သူတို႕ကေတြ႕ခ်င္ အကူအညီေတာင္းခ်င္ေနလို႕ မရမက လုပ္လာရင္လည္း
စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရတယ္။

• စိတ္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္ရင္ သူမ်ားအေၾကာင္းကို တတ္ႏိုင္ သေလာက္
မေျပာပဲေနတာေကာင္းတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူမ်ား မေကာင္းေၾကာင္းကို
မေျပာပဲေနတာေကာင္းတယ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရး ပုတ္ခတ္ၿပီး ေျပာတာမ်ိဳးကို
အထူးေရွာင္သင့္တယ္။ ကိုယ္ကသူမ်ား မေကာင္းေၾကာင္းကိုေျပာရင္
ကိုယ့္မေကာင္းေၾကာင္း ကိုလည္း သူမ်ားက ေျပာမွာေသခ်ာတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပဲ
ကိုယ့္စိတ္ၾကည္လင္မႈ ပ်က္ရတယ္။ ကိုယ့္အေၾကာင္းကို သူမ်ားကမေကာင္းေျပာရင္ေတာင္မွ
သူေျပာတာမဟုတ္ေၾကာင္းကိုပဲ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာၿပီး သူ႕မေကာင္း ေၾကာင္းကိုေတာ့
ဟုတ္ေနရင္ေတာင္မွ မေျပာပဲထား လိုက္တာက ပိုေကာင္းတယ္။ ကိုယ္ကသေဘာထားၾကီးၾကီး
ထားဖို႔လိုတယ္ ။

• စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရတာ နဲခ်င္ရင္ မလိုအပ္ပဲနဲ႕ လူမ်ား မ်ားနဲ႕မေရာပါနဲ႕။
အလုပ္မ်ားတဲ့သူဟာ တစ္ေန႕ တစ္ေန႔ လူေတြနဲ႕စကားေျပာရတာ နဲမွာမဟုတ္ဘူး။
အခက္အခဲရွိလို႔ေျပာ ခ်င္ရင္၊ တိုင္ပင္ခ်င္ရင္ တကယ္ေကာင္းတဲ့ အၾကံဥာဏ္မ်ိဳး
ေပးႏိုင္မဲ့သူကိုပဲေျပာပါ။ မဆိုင္တဲ့သူေတြကိုမေျပာပါနဲ႔။ စိတ္ပ်က္ စရာကို
ေျပာတတ္တဲ့သူေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာပါနဲ႔။
စိတ္ပ်က္စရာကိုေျပာတတ္တဲ့သူကိုေျပာရင္ ကိုယ္ပါစိတ္ဓါတ္က်မယ္။
စိုးရိမ္စိတ္ေတြမ်ားလာမယ္။ စိတ္ပင္ပန္းမယ္။ ကိုယ္လုပ္မဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကို
လုပ္ေနတဲ့သူ၊ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားတဲ့သူမွသာ ကိုယ့္အခက္အခဲကိုနာလည္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ဘယ္သူနဲ႕ တိုင္ပင္တယ္ ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားပါ။

• ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ပါ။ ေအးေအး ေဆးေဆးလုပ္တတ္ေအာင္ေလ့က်င့္ပါ။
အလ်င္လိုတဲ့အက်င့္ဟာ စိတ္ပင္ပန္းေစတယ္။ အလ်င္လိုေနရင္ စိတ္မရွည္ဘူး။ အလ်င္လိုေန
တဲ့သူဟာ စိတ္တိုဖို႕ပိုမ်ားတယ္။ မွားလို႕ျပန္လုပ္ရရင္ အခ်ိန္ပိုကုန္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ``အရင္လိုရင္ အရေႏွးတယ္´´ လို႕ေျပာတာ။ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ
တိတိက်က် လုပ္တတ္တဲ့အေလ့အက်င့္ဟာ ေရရွည္မွာ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈကိုေပး တယ္ ။

• လတ္တေလာအဆင္ေျပေအာင္လြယ္လြယ္နဲ႕ကတိမေပးလိုက္ပါနဲ႔။
ကိုယ့္ကိုသေဘာက်ေအာင္ဘာေတြေပးမယ္၊ ဘာေတြလုပ္ေပးမယ္၊ ဘယ္လိုအခြင့္အေရးေတြေပးမယ္
ဆိုတာမ်ိဳးကို မစားရ၀ခမန္း မေျပာပါနဲ႔။ ကိုယ္ကို အင္မတန္သေဘာေကာင္း
တယ္လို႔ျမင္ေစခ်င္လို႔ ခ်က္ခ်င္း၀မ္းသာသြားေအာင္မေျပာပါနဲ႔။ ေျပာတုန္းမွာ
လြယ္လြယ္နဲ႔ ေျပာၿပီး တကယ္လုပ္တဲ့အခါ ကိုယ္မတတ္ႏိုင္ရင္ မူလက ကိုယ့္
ေစတနာမွန္ေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ေစတနာကို တဖက္ကယံုမွာ မဟုတ္ဘူး။ အေျပာနဲ႕
အလုပ္မညီတာေတြမ်ားလာတဲ့အခါ ကိုယ့္စကားကို ၾကာေတာ့ ဘယ္သူမွ
ယံုေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တကယ္ေပးႏိုင္မွ၊ တကယ္လုပ္ေပးႏိုင္မွပဲ ေျပာပါ။
ေပးႏိုင္ တာထက္ နည္းနည္းေလွ်ာ့ေျပာတာေကာင္းတယ္။

• အေရးမၾကီးတဲ့ ကိစၥေတြနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ညင္းတာခံုတာကို မလုပ္ပါနဲ႔။
ဘာမွမဟုတ္တာကို ညင္းခံုၾကရင္း ရန္ျဖစ္ရတာ စိတ္ဆင္းရဲရတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္အေရးၾကီးတဲ့ အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနတဲ့သူဟာ အေရးမၾကီးတာေတြကို
ကိုသိတိုင္းလည္း မေျပာသင့္ဘူး။ ေမးတိုင္းလည္းမေျဖသင့္ဘူး။

• အေရးမၾကီးတဲ့ကိစၥမွာ သူမ်ားမွားေနလည္း သူ႕အမွားကို သူသိလာေအာင္
ေစာင့္သင့္တယ္။ ကိုယ္မွန္တိုင္ ၀င္ေျပာၿပီး အႏိုင္မယူသင့္ဘူး။
ႏိုင္လို႕ရတိုင္းႏိုင္ခ်င္တာဟာ မရင့္က်က္တဲ့ စိတ္ထားျဖစ္တယ္။
စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ ရင့္က်က္တဲ့စိတ္ထား၊
သေဘာထားၾကီးတဲ့စိတ္ထားမ်ိဳးကိုေမြးယူရမယ္။

• ဘယ္အလုပ္မ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ အဆင္မေျပမႈရွိပါတယ္၊ အခက္အခဲရွိပါတယ္။
 ဆရာ၀န္အလုပ္ခက္သလို၊ ေက်ာင္းဆရာအလုပ္လည္းခက္ပါတယ္။ ေစ်းေရာင္းတဲ့အလုပ္ခက္သလို
ကားေမာင္းတဲ့အလုပ္လည္း ခက္ပါ တယ္။ ကားေမာင္းတဲ့အလုပ္က စိတ္ရွည္ဖို႕
ေတာ္ေတာ္လိုပါတယ္။ ဆရာ၀န္အလုပ္လည္းစိတ္ရွည္ဖို႔လိုပါတယ္။ လူနာရဲ႕ အသက္ကို
လုေနရတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ေသးမင္းနဲ႕ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲလိုျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ
ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းပါတယ္။ လူနာက အားကိုး တၾကီးနဲ႔ၾကည့္တဲ့ မ်က္လံုရဲ႕အဓိပၸါယ္ဟာ
ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕ စိတ္မွာ ျပင္းထန္တဲ့ ကရုဏာကို ျဖစ္ေစတယ္။ ေက်ာင္းဆရာ၊
ဆရာမေတြကလည္း စိတ္ရွည္ဖို႔လိုပါတယ္။ စာေမးပြဲက်တဲ့ေက်ာင္းသားရဲ႕ စိတ္မွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈမရွိေတာ့သလိုျဖစ္သြားတာဟာ ေတာ္ေတာ္
သနားစရာေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ့္တပည့္ေလးေအာင္ပါ့မလားဆိုၿပီး ဆရာေတြ ဆရာမေတြ
ေသာကျဖစ္ရတယ္။ မိဘေတြ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႕ သားသမီးကို ပညာတတ္ေစခ်င္လို႕
ေက်ာင္းထားတယ္။ စားေမးပြဲက်ရင္ ဆက္ထားဖို႕မလြယ္ေတာ့ဘူး။


• လူမ်ားမ်ားနဲ႕ ဆက္ဆံရတဲ့အလုပ္ေတြက ဆက္ဆံေရးအခက္အခဲ အၿမဲရွိပါတယ္။
လူတိုင္းကိုစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ဘယ္သူမွ လုပ္မေပး ႏိုင္ဘူး။ မေက်နပ္တဲ့သူက
အျပစ္တင္မယ္၊ မေကာင္းေျပာမယ္။ အဲဒီအခါ စိတ္တိုမယ္၊ ေဒါသျဖစ္မယ္၊ စိတ္ဓါတ္က်မယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျဖစ္ႏိုင္တဲ့အခက္အခဲေတြကို ၾကိဳတင္ၿပီး
ေတြးထားၿပီးေတာ့ ဒီအခက္အခဲမ်ိဳးကေတာ့ ေတြ႕ရမွာေသခ်ာတယ္၊ ဒီလိုအေျပာမ်ိဳးေတာ့
ခံရမွာေသခ်ာတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အခက္အခဲနဲ႔ေတြ႕ရတဲ့အခါ၊ အေျပာခံရတဲ့အခါ
စိတ္မပ်က္ဘူး၊ စိတ္မညစ္ဘူ။ စိတ္ရွည္ရွည္ထားမယ္လို႔မၾကာခဏ ႏွလံုးသြင္းပါ။
လူေတြေပၚမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ စိတ္ရွည္ရွည္ထားပါ။ သူတို႔ကိုနားလည္ဖို႔ၾကိဳးစားပါ။

 ေဒါသအေလ်ာက္ နာသြားေအာင္ မေျပာပါနဲ႔၊ ကိုယ့္ေစတနာက မွားေနရင္ ကိုယ့္ေစတနာက
ကိုယ့္ကိုအက်ိဳးေပးမွာပါပဲ။ ျပႆနာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဆက္ဆံေရးအဆင္မေျပလို႔
ျဖစ္ရတာပါ။ တစ္ေယာက္ ေျပာခ်င္တာကို တစ္ေယာက္ဆံုးေအာင္ နားမေထာင္ရင္ တစ္ေယာက္ကို
တစ္ေယာက္ နားလည္မွာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ေယာက္ စကားကို တစ္ေယာက္ အဓိပၸါယ္္မွန္ေအာင္
မေကာက္ႏိုင္ရင္ အထင္လြဲတာေတြ ျဖစ္လာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆက္ဆံေရး အဆင္ေျပခ်င္ရင္
တဖက္သား ေျပာခ်င္ေနတာကို ဂရုတစိုက္ နားေထာင္ပါ။

သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေျပာခ်င္ေနတာကိုေျပာခြင့္ေပးပါ။ အထူးသျဖင့္ အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥေျပာမယ္ဆိုရင္ အထင္လြဲတာမျဖစ္ဖို႕  ပိုၿပီးအေရးၾကီးတယ္။ သူေျပာခ်င္ေနတာကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေျပာႏိုင္ေအာင္ သူ႕ကို
ေမးခြန္းေတြေမးၿပီး ရွင္းခိုင္းပါ။ သူ႕အခက္အခဲကို ကိုယ္က ကိုယ္ခ်င္စာပါတယ္
ဆိုတာကို သူသိေအာင္ေျပာပါ။ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခက္အခဲကို တစ္ေယာက္ကူညီၿပီးေနသြားရတာ
ေက်နပ္စရာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ တစ္ကယ္ နားလည္မႈရသြားရင္
စိတ္သက္သာမႈရတယ္။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ အေရးပါတဲ့သူရဲ႕ အထင္လြဲမႈကို ခံရတာ စိတ္ဆင္းရဲစရာ
သိပ္ေကာင္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ အထင္လြဲေနရင္
ေလးေလးစားစားေဆြးေႏြးပါ။

ေလာကီအတြက္ပါ အက်ိဳးေပးတဲ႔ ဆံုးမၾသ၀ါဒပါ။ ၀ိပႆနာတရားေတြကို
အျမဲရႈပြားေနႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ၾသ၀ါဒက ခ်က္ခ်င္းစိတ္ကို
ျငိမ္းခ်မ္းေစႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ကေလးၾကည္လင္ေနတဲ႔အခါ ခႏၶာဉာဏ္ေရာက္တရားမ်ားကို
အားစိုက္နာၾကည့္လိုက္ပါ။ ဒါမမဟုတ္ ၀ိပႆနာတရားအားထုတ္ၾကည့္ပါ။ အင္မတန္ကို
ခ်မ္းသာသုခ ရေနတဲ႔အခ်ိန္ပါ။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားလည္း ဆရာေတာ္ ေျပာျပဆံုးမသည့္အတိုင္း
လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္ပါေစ။ ဘ၀မွာ စိတ္အခ်မ္းသာဆံုးေနႏိုင္ၾကပါေစ။

*မွတ္ခ်က္ ။ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိကစာေပမွေရးသားတင္ျပပါသည္
ေရးတင္သူ ။ ေမာင္သိန္းထိုက္

ျမတ္စြာဘုရား၏ ဖဝါးေပၚတြင္ ေပၚလြင္ထင္ရွားေသာ (၁ဝ၈)ကြက္ စက္လကၡဏာမ်ား…

၁။ သတၱိ= လွံမပံုစံ
၂။ သီရိဝစ ၦ= က်က္သေရတိုက္ပံု
၃။ နႏၵယာဝဋၬ= ဇလပ္ပြင့္ပံု…
၄။ ေသာဝတၱိက= လည္ေရးသံုးဆင့္ပံု…
၅။ ဝဋံသက= ဦးေဆာက္ပန္းပံု…
၆။ ဝၯမာန= ထမင္းပြဲပံု…
၇။ ဘဒၵပိဌ=ေရႊအင္းပ်ဥ္ပံု…
၈။ အကၤုသ=ေရြခၽြန္းေတာင္းပံု…
၉။ ပါသာဒ= ေရႊျပသာဒ္ပံု…
၁ဝ။ ေတာရဏ= ေရႊတု႐ိုဏ္းပံု...
၁၁။ ေသတစ​ ၦတၱ= ထီးျဖဴပံု…
၁၂။ ခဂၢ= သန္လွ်က္ပံု…
၁၃။ တာရဝ႑= ထမ္းရြက္ယပ္ဝန္းပံု…
၁၄။ မယုရဟတၳ= ဥေဒါင္းၿမီးစည္းယပ္ပံု…
၁၅။ စာမရီဟတၳ= စာမရီသားၿမီးယပ္ပံု…
၁၆။ ဥဏွီသ= ေရႊသင္းက်စ္ပံု…
၁၇။ ပတၱ= ျမသပိတ္ပံု…
၁၈။ မဏိ= ပတၱျမားရတနာပံု…
၁၉။ သုမနဒါမ= မုေလးပန္းကံုးပံု…
၂ဝ။နီလုပၸလ= ၾကာညိဳပန္းပံု…
၂၁။ရတၱဳပၸလ= ၾကာနီပန္းပံု…
၂၂။ေသတုပၸလ= ၾကာျဖဴပန္းပံု…
၂၃။ပဒုမ= ပဒုမၼာၾကာပံု…
၂၄။ပု႑ရိက= ပု႑ရိက္္ၾကာပန္းပံု…
၂၅။ပုဏၰဃဋ= ေရျပည့္အိုးပံု…
၂၆။ ပုဏၰပါတိ= ေရျပည့္ဖလားပံု…
၂၇။ သမုဒၵ= သမုဒၵါေလးစင္းပံု…
၂၈။ စကၠဝါဠ= စၾကာဝဠာေတာင္ပံု…
၂၉။ ေမ႐ု= ျမင့္မိုရ္ေတာင္ပံု…
၃ဝ။ သူရိယမ႑လ= ေနစက္ဝန္းပံု…
၃၁။ စႏၵမ႑လ= လစက္ဝန္းပံု…
၃၂။ နကၡတၱ= နကၡတ္ ၂၇ လံုးပံု…
၃၃။ စတုမဟာဒီပ= အေရွ႕ကၽြန္းပံု…
၃၄။ စတုမဟာဒီပ= အေနာက္ကၽြန္းပံု…
၃၅။ စတုမဟာဒီပ= ေတာင္ကၽြန္းပံု…
၃၆။ စတုမဟာဒီပ= ေျမာက္ကၽြန္းပံု…
၃၇။ စကၠဝတၱိ= ရတနာခုနစ္ပါးႏွင့္တကြ စၾကာမင္း႐ုပ္ပံု…
၃၈။ ဒကၡိဏာဝဋၬသခၤ= လက္ယာရစ္ခ႐ုသင္းပံု…
၃၉။ သုဝဏၰမစ ၦ ယုဂလ= ေရႊငါးၾကင္းအစံု႐ုပ္ပံု…
၄ဝ။ စကၠာဝုဓ= လက္ႏွက္စၾကာပံု..
၄၁ - ၄၇။ သတၱမဟာဂဂၤါ= ျမစ္ႀကီးခုနစ္သြယ္ပံု..
၄၈။ သတၱကူဋပဗၺတာ= ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ပံု…
၄၉။ သတၱကူဋပဗၺတာ= ဤသႏၶိဳရ္ေတာင္ပံု…
၅ဝ။ သတၱကူဋပဗၺတာ= ကရဝိကေတာင္ပံု…
၅၁။ သတၱကူဋပဗၺတာ= သုဒႆနေတာင္ပံု…
၅၂။ သတၱကူဋပဗၺတာ= ေနမိႏၵရေတာင္ပံု…
၅၃။ သတၱကူဋပဗၺတာ= ဝိနတၱကေတာင္ပံု…
၅၄။ သတၱကူဋပဗၺတာ= အႆကဏ္ေတာင္ပံု..
၅၅။ သတၱမဟာသရ= သီဟပၸပါတအိုင္ပံု…
၅၆။ သတၱမဟာသရ= မႏၵာကိဏီအိုင္ပံု…
၅၇။ သတၱမဟာသရ= ကဏၰမု႑အိုင္ပံု…
၅၈။ သတၱမဟာသရ= ရထကာရအိုင္ပံု…
၅၉။ သတၱမဟာသရ= အေနာတတ္အိုင္ပံု…
၆ဝ။ သတၱမဟာသရ= ဆဒၵန္အိုင္ပံု…
၆၁။ သတၱမဟာသရ= ကုဏာလအိုင္ပံု…
၆၂။ သုပဏၰရာဇာ= ဂဠဳန္ငွက္မင္းပံု…
၆၃။ သံသုမာရရာဇာ= မိေက်ာင္းမင္းပံု…
၆၄။ ဓဇပဋာက= တံခြန္ကုကၠား မုေလးပြားပံု…
၆၅။ သုဝဏၰသိဝိကာ= ေရႊသန္လ်င္းပံု…
၆၆။ သုဝဏၰဝါဠဗီဇနီ= ေရႊျဖင့္ၿပီးေသာ သာၿမွီးယပ္ပံု…
၆၇။ ေကလာသပဗၺတံ= ေကလာသေငြေတာင္ႀကီးပံု…
၆၈။ သီဟရာဇာ= ေကသရာျခေသၤ့မင္းပံု…
၆၉။ ဗ်ဂ ၣရာဇာ= က်ားမင္းပံု…
၇ဝ။ ဝဠာဟကအႆရာဇာ= ဝဠာဟက ျမင္းပ်ံပံု…
၇၁။ ဥေပါသထ ဆႏၵႏ ၱနာဂရာဇာ= ဥေပါသထဆဒၵန္ဆင္မင္းပံု…
၇၂။ ဗာသုကီနာဂရာဇာ= ဗာသုကီနဂါးမင္းပံု…
၇၃။ ဟံသရာဇာ= ေရႊဟသၤာမင္းပံု…
၇၄။ ဥသဘရာဇာ= ႏြားလားဥသဘပံု…
၇၅။ ဧရာဝဏ= ဦးေခါင္း ၃၃ လံုးရွိ ဧရာဝဏ္ဆင္မင္းပံု…
၇၆။ သုဝဏၰမကရ= ေရႊမကန္းရုပ္ပံု…
၇၇။ စတုမုခ= မ်က္ႏွာေလးမ်ဳိးပံု…(ေလးကၽြန္းသားမ်က္ႏွာမ်ား ဆိုလိုသည္။)
၇၈။ သုဝဏၰနာဝါ= ေရႊေလွယာဥ္ပံု…
၇၉။ သဝစ ၦေဓႏု= သားငယ္ႏွင့္တကြႏြားမပံု…
၈ဝ။ ကႎပုရိသ= ကိႏၷရာဖိုရုပ္ပံု…
၈၁။ ကိပုရိသီ= ကိႏၷရာမရုပ္ပံု…
၈၂။ ကရဝိက= ကရဝိတ္ငွက္မင္းပံု…
၈၃။ မယူရရာဇာ= ေရႊဥေဒါင္းမင္းပံု…
၈၄။ ေကာဥၥရာဇာ= ႀကိဳးၾကာငွက္မင္းပံု…
၈၅။ စကၠဝါကရာဇာ= စကၠဝက္ငွက္မင္းပံု…
၈၆။ ဇီဝဇီဝကရာဇာ= ဇီဝစိုးငွက္မင္းပံု…
၈၇။ ဆေဒဝေလာက= စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္ပံု...
၈၈။ ဆေဒဝေလာက= တာဝတႎသာနတ္ျပည္ပံု…
၈၉။ ဆေဒဝေလာက= ယာမာနတ္ျပည္ပံု…
၉ဝ။ ဆေဒဝေလာက= တုသိတာနတ္ျပည္ပံု…
၉၁။ ဆေဒဝေလာက= နိမၼာနရတီနတ္ျပည္ပံု…
၉၂။ ဆေဒဝေလာက= ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနတ္ျပည္ပံု…
၉၃။ ျဗဟၼပါရိသဇၨာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၉၄။ ျဗဟၼပုေရာဟိတာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၉၅။ မဟာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၉၆။ ပရိတၱာဘာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၉၇။ အပၸမာဏာဘာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၉၈။ အာဘႆရာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၉၉။ ပရိတၱသုဘာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၁ဝဝ။ အပၸမာဏသုဘာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၁ဝ၁။ သုဘကိဏၰာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၁ဝ၂။ ေဝဟပၹိဳလ္ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၁ဝ၃။ အသညသတ္ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၁ဝ၄။ အဝိဟာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၁ဝ၅။ အာတပၸါ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၁ဝ၆။သုဒႆာ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၁ဝ၇။ သုဒႆီ ျဗဟၼာျပည္ပံု…
၁ဝ၈။ အကနိ႒ ျဗဟၼာျပည္ပံု…

အရင္တစ္ပတ္မွ ျမတ္စြာဘုရား၏ မဟာပုရိသလကၡဏာေတာ္ (၃၂)ပါးကို
ေဖာ္ျပေပးထားၿပီေလၿပီျဖစ္၍ ယခုအခါ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေပၚလြင္ထင္ရွားေသာ
စက္လကၡဏာေတာ္ကိုေဖာ္ျပေပးထားပါသည္..။လိုသမွ်ကို စြဲယူသံုႏိုင္ပါေစ…..
စာစီရာတြင္ မွာတာရွိက ခြင့္လႊတ္၍သာ .....
Fwd : ဘဂ်မ္း(တန္႔ဆည္)

အပါယ္ေလးပါးမွလြတ္ေျမာက္ေစနုိင္ေသာ ကုသုိလ္(၇)မ်ဳိး

အပါယ္ေလးပါးမွလြတ္ေျမာက္ေစနုိင္ေသာ ကုသုိလ္(၇)မ်ဳိး

အပါယ္ေလးပါးမွလြတ္ေျမာက္ေစနုိင္ေသာ ကုသုိလ္(၇)မ်ဳိးအပါယ္ေလးပါးဆုိတာ ငရဲ၊တိရိစာၦန္၊ျပိတၱာ၊ အသုရကာယ္တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။အပါယ္ဆုိတာက(အပါယ)ဆုိတဲ့ပါဠိပုဒ္ကေနဆင္း သက္လာတာပါ။ (အပါယ)မွာ(အပ+အယ)ဆုိျပီးႏွစ္ပုဒ္ရွိပါတယ္။အပ=ကင္းျခင္း၊အယ=ကုသုိလ္တရား ႏွစ္ပုဒ္ ေပါင္းလုိက ္ေတာ့ ကုသုိလ္တုိ႔မွကင္းျခင္းလုိ႔အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ဆုိလုိတာက အပါယ္ေလးဘုံးသားတုိ႔မွာ ကုသုိလ္ေတြမွ ကင္းျခင္း ၊ ကုသုိလ္တရားတုိ႔ကုိျပဳလုပ္နဳိင္စြမ္းမရွိျခင္း ခ်မ္းသာျခင္းတရားတုိ႔မွကင္းျခင္း လုိ႔အဓိပၸါယ္ ရပါ တယ္။မွန္ပါတယ္။ အပါယ္ေလးဘုံကုိေရာက္သြားျပီဆုိရင္ ကုသုိလ္တရားေတြက ုိျပဳလုပ္နုိင္စြမ္း မရွိသည့္ အတြက္ ေကာင္းေသာ ဘုံဌာနကုိ ျပန္ေရာက္ဖုိ႔ အင္မတန္မွခက္ခဲပါတယ္။အကုသုိလ္ကံ အဟုန္ေတြ ကုန္ဆုံးမွသာ ေကာင္းရာဘုံကုိေရာက္ေစတာပါ။


ငရဲဘုံဆုိရင္လည္းငရဲသူ၊ငရဲသားတုိ႔ရဲ့ဆင္းရဲဒုကၡအလြန္ၾကီးပါတယ္။သံရည္ပူမ်ားႏွင့္ေလာင္းခံရျခင္း၊ေခြးနက္ၾကီးမ်ားရဲ့
ကုိက္ခဲျခင္းကုိခံရျခင္း၊ဓါ၊လွံတုိ႔ျဖင့္ထုိးခံရျခင္းစသည္ျဖင့္ ဒုကၡမ်ားစြာ ျဖစ္ေနတဲ့ေနရာ၊ ခ်မ္းသာဆုိလုိ႔   ျမဴမွဳန္တစ္မွဳန္ မ်ွမရွိလုိ႔ႈရဲလုိ႔ေခၚတာပါ။ဒုကၡမ်ားစြာျဖစ္တည္ ခံစားေနရတဲ့ေနရာ၊ခ်မ္းသာကင္းတဲ့ေနရာကုိ ငရဲလုိ႔ေခၚပါတယ္။


  အိပ္ျခင္း၊စားျခင္း၊ကာမဂုဏ္မွီဝဲျခင္းမွလြဲျပီး ကုသုိလ္ကံကုိမသိ၊ ကုသုိလ္ကံရဲ့ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကုိ မသိ၊ အကုသုိလ္ကံကုိမသိ၊အကုသုိလ္ကံရဲ့ဆုိးက်ဳိးကုိမသိ၊ဘုရား၊တရားသံဃာ၊မိဘ၊ဆရာဆုိတာမသိ၊ႏွမသားခ်င္းမွန္းမသိပဲ မဂ္တရား ဖုိလ္တရား တုိ႔မွဖီလာကန္႔လန္႔သြားတတ္ျခင္း ကုိတိရိစာၦန္လုိ႔ေခၚတာပါ၊ တိရိစာၦန္ဘဝကုိ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။မိဘ ႏွမသားခ်င္းကုိေတာင္ မိဘႏွမသားခ်င္းမွန္းမသိသည့္အတြက္ မွားယြင္း စြာေဖာက္ျပန္မွဳေတြ ရွိပါတယ္။ကုသုိလ္ကုိ ကုသုိလ္ပါ လုိ႔နားမလည္ပါဘူး။အကုသုိလ္ဆုိတာကုိလည္း အကုသုိလ္လု႔ိမသိရတဲ့ဘဝပါ။ဒါျဖင့္ ယခုေခတ္အေနထားနဲ႔ အကုသိုလ္အလုပ္ကုိ အကုသုိလ္ အလုပ္လုိ႔ မသိတဲ့ သူမ်ား အထူး သတိထားသင့္ပါတယ္။ သတၱဝါတစ္ေကာင္က ုိလည္ပင္းျဖတ္လုိ႔အကုသုိလ္မျဖစ္ဘူး ကုသုိလ္ျဖစ္တယ္။သတ္တဲ့သူမခံရဘူး၊ျဖတ္တဲ့ဓါးပဲခံရတယ္ဆုိရင္ အဲလုိပုဂၢဳိလ္ဟာ ဘယ္လုိ အေနထား ကုိေရာက္သြားျပီဆုိတာသိသာပါတယ္။ဒါကတိရိစာၦန္ပါ။
ျပိတၱာဆုိတာက ေပတဆုိတဲ့ပါဠိကေနဆင္းသက္လာတာပါ။ ခ်မ္းသာျခင္းတရားအေပါင္းတုိ႔မွ ေဝးကြာေသာ သတၱဝါ၊ လူ႔ခႏၶာကုိယ္ အတၱေဘာမွ ကင္းကြာသြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေပတ(ျပိတၱာ)လုိ႔ေခၚကာ ဒီေပတအရ ၿပိတၱာဘုံကုိ ေရာက္သြားသူတုိ႔ကုိဆုိေၾကာင္း စာေပမ်ားက ဖြင့္ဆုိျပပါတယ္။

       စာေပအဖြင့္ေတြအရ ၿပိတၱာဆုိတာ ေတာၿခဳံပိေပၸါင္း ေတာင္ေစာင္းဂူလႈိဏ္ စတဲ့အရပ္ေတြမွာ မွီခုိၿပီး ဆင္းရဲထူေျပာစြာ ခံစားေနရတဲ့ သတၱဝါတစ္မ်ိဳးကုိဆုိေၾကာင္း မွတ္သားႏုိင္ပါတယ္။ လူ႔ျပည္ေလာကမွာ လူျဖစ္စဥ္က ျငဴစူဝန္တုိျခင္း မ်ားျပားၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းမရွိ၊ သူတပါး ေပးကမ္းလွဴဒါန္းတာကုိလည္း တာျမစ္ကာ ကုသုိလ္ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ အႏၲရာယ္ျပဳခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၿပိတၱာဘဝမွာ အျဖစ္မ်ားၾကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။  . ၿပိတၱာဘဝကုိ ေရာက္ရွိသြားၾကတ့ဲ သတၱဝါေတြဟာ မိမိတုိ႔လုပ္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ အစာေရစာ ငတ္မြတ္ျခင္း ဒုကၡကုိ ခံစားကာ ႏွစ္ေပါင္းရာေထာင္း သိန္းသန္းမက ခံစားၾကရသလုိ ဘုရားတစ္ဆူနဲ႔ တစ္ဆူ ၾကားကာလအထိ မကၽြတ္ မလြတ္ႏုိင္ဘဲ ရွိေနတတ္ၾကတဲ့ ၿပိတၱာမ်ားလည္း အမ်ားအျပား ရွိေေၾကာင္းဆုိပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခ်ိန္ကာလ ၾကာျမင့္စြာ အစာေရစာ မစားမေသာက္ရဘဲ ဆင္းရဲဒုကၡကုိ ခံစားၾကရေပမယ့္ အကုသုိလ္ကံ အရွိန္မကုန္ေသးတဲ့အတြက္ ကြယ္လြန္ေသဆုံး၊ ဘဝတုံးျခင္း မရွိေသးဘဲ အသားအေသြးမရွိ အေရအေၾကာ အ႐ုိးမွ်သာရွိကာ အလြန္ဆုိးဝါးတဲ့အဆင္းနဲ႔ ေၾကာက္ရြ႔ံ႕ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာ တည္ရွိေနရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ၿပိတၱာတစ္ဦးရဲ႕ အဆင္းဆုိးဝါးပုံကုိ ေပတဝတၳဳမွာ ဖြင့္ျပထားတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီအဖြင့္အရ “ၿပိတၱာတစ္ဦးရဲ႕ ကုိယ္ပမာဏဟာ ထန္းပင္လုံးပမာဏရွိၿပီး ကုိယ္အေရဟာလည္း အလြန္ ၾကမ္းတမ္းေၾကာင္း ၊ ေဖာက္ျပန္တဲ့ဆံအေမြးရွိၿပီး ေၾကာက္မက္ဖြယ္အဆင္းရွိကာ အလြန္ေဖာက္ျပန္ ဆုိးဝါးလ်က္ စက္ဆုတ္ရြံရွာဖြယ္ အျမင္ရွိေၾကာင္း၊ ထုိၿပိတၱာသည္ ငါးဆယ့္ငါးႏွစ္လုံးလုံး ထမင္း တစ္လုံး ေရ တစ္ေပါက္ကုိမွ် မရရွိဘဲ ေျခာက္ကပ္ေသာ လည္ေခ်ာင္းႏႈတ္ခမ္းရွိလ်က္ ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ျခင္း ႏွိပ္စက္ ကာ ဟုိဟုိဒီဒီ ေျပးလႊားေနရတတ္ေၾကာင္း” စသျဖင့္ သိရပါတယ္။ ဒါက ဒီဝတၳဳမွာပါတဲ့ ၿပိတၱာအေၾကာင္း ဖြင့္ဆုိခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပိတၱာအမ်ိဳးအစား မ်ားသေလာက္ ခံစားရပုံခ်င္းလည္း မတူညီလွပါဘူး။


                          သဂၤါယနာတင္ အ႒ကထာ ဋီကာက်မ္းအဖြင့္မ်ားအရ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ၿပိတၱာအမ်ိဳးအစား ေလးမ်ိဳးရွိေၾကာင္းလည္း မွတ္သားရပါတယ္။ အဲဒီေလးမ်ိဳးက

၁။ သူတပါးတုိ႔ ေပးအပ္တဲ့ အစားအစာကုိ အမွီျပဳၿပီး အသက္ရွင္ရေသာ ပရဒတၱဴပဇီဝိကၿပိတၱာ
၂။ ထမင္းငတ္ျခင္း၊ ေရမြတ္သိပ္ျခင္းတုိ႔ မျပတ္ႏွိပ္စက္ခံေနရတဲ့ ခုပၸိပါသိကၿပိတၱာ
၃။ အၿမဲအၾကြင္းမဲ့ ေလာင္ကၽြမ္းခံေနရတဲ့အတြက္ ပူပန္ျခင္းရွိေနရေသာ နိဇၥ်ာမတဏွိကၿပိတၱာ
၄။ အသုရကာယ္လုိ႔ သီးသန္႔ေခၚဆုိအပ္တဲ့ အသုရာကာယေခၚ ကာလကဥၥိကၿပိတၱာ တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီၿပိတၱာေလးမ်ိဳးမွာ နံပါတ္တစ္အမ်ိဳးအစား ၿပိတၱာကေတာ့ လူ႔ဘဝက ေဆြမ်ိဳးဉာတကာ စသူေတြရဲ႕ ရည္စူးၿပီး လွဴဒါန္းေပးတဲ့ အလွဴကုိ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚဆုိႏုိင္ပါက စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္မ်ားကုိ ရရွိခံစားႏုိင္ေၾကာင္း ဆုိပါတယ္။ဒါကျပတၱာပါ။
အသုရကာယ္ဆုိတာကေတာ့ နတ္ေတြလုိ ရဲရင့္ျခင္း၊ေတာက္ပျခင္း၊ တင့္တယ္ျခင္း ကင္းေနတဲ့ သတၱဝါ၊ မွင္စာ နတ္ေသးနတ္ငယ္၊နတ္စုတ္၊နတ္ျပတ္ နတ္မႊားေလးေတြကုိေခၚတာပါ။(မရယ္လုိက္နဲ႔ေနာ္)။ ဒါကအပါယ္ေလးဘုံပါ။အဲဒီအပါယ္ေလးဘုံကုိေရာက္သြားမယ္ဆုိရင္အေတာ္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳေတြျပဳလုပ္ခြင့္မရသလုိ ခ်မ္းသာျခင္းလည္းကင္းပါတယ္။

     လူဘုံ လူေလာကမွာ ၾကုံဆုံေနရ တဲ့ ဒုကၡမ်ားပင္ အင္မတန္မွေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ဆုိရင္ အပါယ္ေလးဘုံသားမ်ား ၾကုံဆုံေနရတဲ့ ေဘးဒုကၡမ်ားဟာ လူ႔ေလာက…က ဒုကၡမ်ားထက္အဆေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ သာလြန္ေန ပါတယ္။ျပီးေတာ့ အပါယ္ေလးဘုံေရာက္သြားရင္လည္း  ေကာင္းေသာ ဘုံဌာနသုိ႔ျပန္ေရာက္ ဖုိ႔သာမလြယ္ေသာေၾကာင့္ ထုိအပါယ္ေလးဘုံမွ အျပီးပုိင္ကင္းလြတ္ေအာင္ ဒါန သီလ အစထားျပီး ဝိပႆနာတရားမ်ားကုိၾကိဳးစားအားထုတ္သင့္တယ္ဆုိတာ ေျပာျပခ်င္တာပါ။ဝိပႆနာအားထုတ္လုိ႔
 ေသာတာပန ္ပုဂၢဳိလ္အဆင့္ေရာက္သြားမယ္ဆုိရင္ အျပီးပုိင္ အပါယ္ေလးပါးက ကင္းလြတ္ပါတယ္။ဒီဘဝမွာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဝိပႆနာေတာ့ၾကိဳးစား အားထုတ္ပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသာတာပန္တည္၊   မတည္ဆုိတာေတာ့အာမခံလုိ႔မရပါ။ေသာတာပန္ မတည္ရင္ေရာ အပါယ္ေလးပါးက မလြတ္ေတာ့ဘူးလား။ ဒီဘဝကေနျပီးေတာ့ အပါယ္ေလးပါး လြတ္ေျမာက္ခ်င္ရင ္ဘယ္လုိေကာင္းမွဳေတ ြျပဳလုပ္ရမလဲ။ ဘယ္လုိေကာင္းမွဳေတြ ျပဳလုပ္ရင္ အပါယ္ေလးပါး လြတ္ကင္းမလဲ။စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ ေမးဖြယ္ရာရွိပါတယ္။အဲဒီေတာ့ ေနာက္ဘဝ အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ခ်င္ရင္ အပါယ္ေလးပါးေရာက္ေၾကာင္း(တနည္း)အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ေစနုိင္တဲ့ကုသုိလ္ေတြရွိေနပါတယ္။အဲဒီကုသုိလ္ေတြက ခုနစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြကဘာေတြလဲလုိ႔ဆုိေတာ့

(၁)။ဘုရား၊တရား၊သံဃာေတာ္မ်ားရဲ့ ဂုဏ္မ်ားကုိ မိရုိးဖလာဗုဒၶဘာသာ လုိမကုိးကြယ္ မဆည္းကပ္ပဲ တကယ့္စစ္မွန္ေသာ ခုိင္ျမဲေသာ သဒၶါ၊ပညာဦးစီးတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ၾကည့္ညုိျခင္းလုိ႔ဆုိတဲ့ (သရဏဂုံကုသုိလ္)။အဲဒီကုသုိလ္မ်ဳိးရွိထားရင္ အပါယ္ ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ပါတယ္။ (ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္ေတြ အပါယ္ေလးပါးကလြန္ေျမာက္သလုိ ဒီကုသုိလ္ေလး ရွိထားရင္ ေသာတာပန္ ပုဂၢဳိလ္နဲ႔အဆင့္ခ်င္းတူပါတယ္။)

(၂)။ငါးပါးသီလျမဲျခင္း(ပဥၥသီလကုသုိလ္)။ငါးပါးသီလျမဲတဲ့ပုဂၢဳိလ္ဟာလည္းအပါယ္ေလးပါးကလြတ္
ေျမာက္ ပါတယ္။(ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္ေတြ အပါယ္ေလးပါးကလြန္ေျမာက္သလုိ ဒီကုသုိလ္ေလးရွိထားရင္ ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္နဲ႔အဆင့္ခ်င္းတူပါတယ္။)

(၃)။စာေရးတံ မဲခ်ျခင္းကုသုိလ္၊ဆုိလုိတာက ဦးဇင္းတုိ႔ဗဳဒၶဘာသာမ်ား သီတင္းက်ြတ္ကာလမွာ ဆုိရင္ ေက်ာင္းတုိက္မ်ားမွ သံဃာမ်ားကုိ မဲခ်ျပီး က်တဲ့ သံဃာေတာ္ကုိ ဆြမ္းစတဲ့ လွဴဘြယ္ပစၥည္းမ်ား ကုိ ေပးလွဴတဲ့ ကုသုိလ္မ်ဳိးပါ။ ကထိန္ရာသီ မွာဆုိရင္ ပေဒသာပင္မ်ား လွဴဒါန္းတဲ့ကုသုိလ္ပါ။ မိမိလွဴလုိက္တဲ့ပစၥည္းဝတၳဳမ်ားကုိ မဲေပါက္တဲ့ ေက်ာင္းတုိက္က သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ကပ္လွဴျခင္းျဖစ္ပါ တယ္။ မိမိလွဴလုိက္ျပီဆုိတည္းက ပုဂၢဳိလ္ကုိမငဲ့ကြက္ပဲ(ဆုိလုိတာက ငါနဲ႔သိတဲ့ ဦးဇင္းအတြက္ ငါတုိ႔ကုိးကြယ္ေန တဲ့ေက်ာင္းအတြက္)ဆုိျပီး ပုဂၢဳိလ္ကုိမငဲ့ပဲ က်ရာသံဃာေတာ္ေတြ ခ်မ္းခ်မ္း သာသာ  သုံးေဆာင္မွီဝဲေစလို႔တဲ့အတြက္ သံဃာဂုဏ္ ကုိရည္မွန္းျပီး လွဴဒါန္းတဲ့ အလွဴမ်ဳိးကုိ ေခၚမယ္ ဆုိရင္ ေခၚလုိ႔ ရပါတယ္။ ဒါကုိစာေရးတံဆြမ္းဝတ္လုိ႔ေခၚတာပါ။  အလြယ္မွတ္ခ်င္ရင္ စာေရးတံမဲခ်တဲ့ကုသုိလ္လုိ႔ မွတ္လုိက္ပါ။ အဲဒီကုသုိလ္ဟာ အင္မတန္မွ ျပဳရလြယ္ျပီး အကုန္က်နည္းေပမယ့္ ရလုိက္တဲ့ အက်ဳိးတရား ကေတာ့ အပါယ္ေလးပါးက ေတာင္ လြတ္ေျမာက္တယ္ဆုိေတာ့ အင္မတန္ကုိမွ အက်ဳိးေက်းဇူး မ်ားပါတယ္။ ဒီကုသုိလ္မ်ားဟာ တကယ္ဘုနး္ရွင္ ကံရွင္မ်ားျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသာ ျပဳလုပ္ခြင့္ရတဲ့ ဒါနမ်ဳိးပါ။ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ရတာ အင္မတန္ေက်နပ္စရာေကာင္းပါတယ္။ (ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္ေတြ အပါယ္ေလးပါးကလြန္ေျမာက္သလုိ ဒီကုသုိလ္ေလးရွိထားရင္ ေသာတာပန္ ပုဂၢဳိလ္နဲ႔ အဆင့္ခ်င္း တူပါတယ္။)

(၄)ပကၡိယဘတ္လုိ႔ေခၚတဲ့ ကုသုိလ္ပါ။ရွင္းေအာင္ေျပာမယ္ဆုိရင္မိမိတုိ႔ကုိးကြယ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းတုိက္မ်ားကုိ တစ္လ ဆြမ္းတစ္ခ်ဳိင့္ေသာ္လည္း၊ တစ္လ ဆြမ္းႏွစ္ခ်ဳိင့္ေသာ္လည္းေကာင္း လွဴတဲ့အလွဴကုိေခၚတာပါ။ လဆန္းပကၡမွာလွဴရင္ လဆန္းပကၡဆြမ္းေပါ့၊လဆုတ္မွာလွဴရင္ လဆုတ္ပကၡဆြမး္လုိ႔ေခၚတာပါ။ အဲဒီလုိ တစ္လကုိႏွစ္ၾကိမ္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ၾကိမ္ေသာ္လည္းေကာင္းလွဴတဲ့အလွဴဒါနမ်ဳိးကုိ (ပကၡိယဘတၱ) ကုသုိလ္လုိ႔ေခၚပါတယ္။ဒီကုသုိလ္ေလးက ေငြကုန္ ေက်းက်လည္း နည္းပါတယ္။ပင္ပန္းမွဳလည္းမၾကီးေလးပဲ ရလုိက္တဲ့ကုသုိလ္က အပါယ္ေလးပါးလြတ္ေျမာက္တဲ့အထ ိအက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားပါတယ္။ဒီကုသုိလ္ကုိလည္း အသက္ထက္ဆုံးျပဳလုပ္ပါလုိ႔ တုိက္တြန္းလုိတာပါ။(ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္ေတြ အပါယ္ေလးပါးက လြန္ေျမာက္သလုိ ဒီကုသုိလ္ေလးရွိထားရင္ ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္နဲ႔အဆင့္ခ်င္းတူပါတယ္။)

(၅)။ေဝႆဝါသိက ကုသုိလ္ပါ။ဗမာလုိရွင္းရွင္းေျပာရင္ ဝါဆုိသကၤန္းကပ္လွဴတဲ့ကုသုိလ္ပါ။ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ဝါဆုိ ဝါကပ ္ေတာ္မူၾကတဲ့ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားကုိ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ဝါဆုိသကၤန္း ကပ္လွဴမယ္ဆုိရင္ (မွတ္ခ်က္ မိမိတတ္နုိင္သေလာက္ေပါ့ေနာ္ တစ္စုံတတ္နုိင္ရင္တစ္စုံ။ႏွစ္စုံတတ္နိုင္ရင္ႏွစ္စုံေပါ့) အဲဒီကုသုိလ္ဟာလည္း ျပဳလုပ္လုိက္တဲ့ကုသုိလ္ေလးပါး ေသးေပမယ့္ရလုိက္တဲ့အက်ဳိးက အပါယ္ေလးပါး ကေတာင္ လြတ္ေျမာက္ခ်င္းဆုိတဲ့ အက်ဳိးမ်ဳိးကုိခံစားရတာပါ။ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္နဲ႔ အလားသ႑န္တူ တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ေသာတာပန္
ပုဂၢဳိလ္ကအပါယ္ေလးပါးကလြတ္ေျမာက္သလုိ ဒီကုသုိလ္ကုိႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းလုပ္သြားမယ္ဆုိရင္ စိတ္သာခ်ပါ။ အပါယ္ေလးပါးကလြတ္ေျမာက္ပါတယ္။

(၆)။ဧေကာအာဝါေသာ ဆုိတဲ့ကုသုိလ္ပါ။ဆုိလုိတာက ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဇရပ္တစ္ေစာင္ ေသာ္ လည္းေကာင္း လွဴဒါန္းတဲ့အလွဴဒါနကုိဆုိလုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ လုံးတပည့္ေတာ္တုိ႔မတတ္နုိင္ပါဘူးဘုရားဆုိရင္ေတာ့ တစ္ေဆာင္လုံးမတတ္နိဳင္ရင္ တတ္နိဳင္သေလာက္ လွဴပါလုိ႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။အဓိက ေက်ာင္းေဆာက္တဲ့ကုသုိလ္ထဲမွာ မိမိရဲ့ဒါနပါဖုိ႔သာ အေရးၾကီးပါတယ္။ အဲဒီကုသုိလ္ဟာလည္းက်န္တဲ့ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကုိမေျပာလုိေတာ့ပါဘူး အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ျခင္း ဆုိတဲ့ အဆင့္ျမင့္တဲ့ အက်ဳိးကုိပဲေျပာခ်င္ပါတယ္။အဲလုိ ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္။ ဒါမွမဟုတ္ တတ္နုိင္သေလာက္လွဴဒါန္းလုိက္မယ္ဆုိရင္ အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ပါတယ္။ ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္နဲ႔ အလားတူျဖစ္ပါတယ္။ဒီကုသုိလ္ကုိလည္း တတ္နုိင္သေလာက္လွဴဒါန္းပါလုိ႔ေျပာျပအသိေပးပါတယ္။



ေနာက္ဆုံး(၇)။က ဧကာေပါကၡရဏီတဲ့  ဆုိလုိတာက ေရတြင္းေရကန္မ်ားကုိတူးေဖာ္ျခင္း၊လွဴဒါန္းျခင္း၊ ေရတြင္းေရကန္ အေဟာင္းမ်ားကုိျပဳျပင္ လွဴဒါန္းျခင္းဆုိတဲ့ကုသုိလ္မ်ဳိးပါ။အဲေလာက္ထိမလုပ္နုိင္ေသးဘူးဘုရားဆုိရင္မိမိအိမ္ေရွ့မွာ ေသာ္လည္းေကာင္း လမ္းေထာင့္တစ္ေနရာရာမွာေသာ္လည္းေကာင္း ေရအုိးစင္ေလးေဆာက္ျပီး ေသာက္ေရအုိးေလး တည္ ထားမယ္ဆုိရင္လည္းရပါတယ္။အဲေလာက္ထိမလုပ္နုိင္ဘူးဆုိရင္ ေအာက္ထစ္ဆုံး ေရသန္႔ဗူးေလးကိုတည္ထားျပီး ခရီးသြား ရဟန္း၊ရွင္၊လူမ်ားေသာက္သုံးဖုိ႔တည္ထားမယ္ဆုိရင္လည္း အဲဒီဒါနဟာ ေငြေၾကးနဲ႔တုိင္းတာမယ္ဆုိရင္ ေသးေပမယ့္ ရလုိက္တဲ့ အက်ဳိးက အပါယ္ေလးပါး လြတ္ေျမာက္တဲ့အထိ တန္ဘုိးၾကီး။အက်ဳးိမ်ားပါတယ္။ ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္မ်ားနဲ႔အလားတူျဖစ္တာပါ။

         ဒါျဖင့္ရင္ အားလုံးေသာ ဒကာ ဒကာမမ်ား ဆုိခဲ့ ကုသုိလ္(၇)မ်ဳိးထဲက တစ္မ်ဳိးကုိေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ႏွစ္မ်ဳိးကုိေသာ္ လည္းေကာင္း၊ (၇)မ်ဳိးလုံးကုိေသာ္လည္း အျမဲတန္းဝတ္ထားျပီးျပဳလုပ္မယ္ ဆုိရင္ ျမတ္စြာ ဘုရား က ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္ႏွင့္ အလားတူပါတယ္၊ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္မ်ား အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ သလုိ အဲဒီကုသုိလ္မ်ားကုိ အျမဲတန္းျပဳလုပ္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ်ားလည္းအပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ပါတယ္လုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာေဟာထားခဲ့တာပါ။တစ္ၾကိမ္ေလာက္လုပ္ျပီး အပါယ္ေလးပါးက လြတ္ေျမာက္ခ်င္လုိ႔ေတာ့မရဘူးေနာ္၊(နိဗဒၶ)ဆုိတဲ့ပါဠိက ပါေနေတာ့ အျမဲတန္း ဝတ္ထားျပီး ျပဳလုပ္ရမယ္ လုိ႔ေျပာတာပါ။ ဝါဆုိသကၤန္းဆုိလည္းႏွစ္စဥ္၊စာေရးတံမဲဆုိရင္လည္း ႏွစ္စဥ္၊ဆြမ္းခ်ဳိင့္ဆုိရင္လည္း လစဥ္၊ေရအုိးစင္ဆုိရင္လည္းေန႔စဥ္ေန႔တုိင္းေပါ့။ရတနာသုံးပါးကုိလည္း အသက္ထက္ဆုံး ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္ရမယ္။

ငါးပါးသီလကုိလည္းအတတ္နိဳင္ဆုံးေစာင့္ထိန္းမယ္ဆုိရင္အပါယ္ေလးပါးကလြတ္ေျမာက္ပါတယ္လုိ႔တုိက္တြန္း အသိေပးခ်င္တာပါ။ အားလုံးေသာ ဒကာ။ဒကာမ မ်ား မိမိႏွင့္ပတ္သတ္တဲ့ေဆြမ်ဳိး မိတ္ေဆြ အေပါင္းသင္း မ်ားကုိလည္း ဒီကုသိုလ္(၇)ခ်က္ကုိတစ္ဆင့္ေျပာျပေပးပါလုိ႔တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ျပီးေတာ့ မိမိကုိယ္တုိင္ လည္း တတ္နုိင္သေလာက္ တစ္မ်ဳိးကုိျဖစ္ေစ၊ႏွစ္မ်ဳိးကုိျဖစ္ေစ၊ (၇)မ်ဳိးလုံးကုိျဖစ္ေစဝတ္ထားျပီး အားထုတ္ပါ လုိ႔တုိက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။
အားလုံးကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ၊သာသနာေတာ္အက်ဳိးကုိလည္း ေဆာင္ရြတ္နဳိင္တဲ့သာသနာျပဳ အမ်ဳိးေကာင္းသား၊အမ်ဳိးေကာင္းသမီးမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္၊အိႏၵိယနုိင္ငံ)

Fwd: ကမ ၻာသစ္ ၿမန္မာ Fan Page

http://newworldmyanmar.blogspot.com/2012/08/blog-post_5709.html

ဆင္းရဲၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ား ဘယ္လုိကုသုိလ္မ်ိဳး ျပဳသင့္ပါသလဲ?

Q.အရွင္ဘုရား…ဆင္းရဲႏြမ္းပါးျပီး ေဆးဖုိး၀ါးခ မတတ္ႏုိင္သူမ်ား၊ က်န္းမာေရးမေကာင္းလုိ႔ အလုပ္မလုပ္ႏုိင္ စား၀တ္ေနေရးပါ ဒုကၡေရာက္ရသူမ်ား ဘယ္လုိ ကုသုိလ္မ်ိဳး ျပဳသင့္ပါသလဲဘုရား။
(ေအးေအး)
...
A.အဲဒီလုိအေျခအေနမ်ိဳးမွာ လုပ္ႏုိင္တဲ့ကုသုိလ္မ်ိဳးကုိ လုပ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဗုဒၶစာေပမွာ ပုညႀကိယ၀တၱဳဆယ္မ်ိဳး (ေကာင္းေသာအက်ိဳး၏ တည္ရာျဖစ္၍ ျပဳသင့္ျပဳထုိက္တဲ့ကုသိုလ္ဆယ္မ်ိဳး) ရွိေၾကာင္းေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒီဆယ္မ်ိဳးကေတာ့…
 
၁။ ဒါန = ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္း
၂။ သီလ = ငါးပါး၊ ရွစ္ပါး၊ ဆယ္ပါးစေသာ သီလေဆာက္တည္ျခင္း
၃။ ဘာ၀နာ = တရားဓမၼက်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္း
၄။ အပစာယာန = အသက္သိကၡာ ဂုဏ္၀ါႀကီးသူအား အ႐ုိအေသျပဳျခင္း
၅။ ေ၀ယ်ာ၀စၥ = သူမ်ားကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ ကူညီေဆာင္ရြက္လုပ္ကုိင္ေပးျခင္း
၆။ ပတိၱဒါန = မိမိရေသာ၊ မိမိလုပ္ေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အမွ်ေပးေ၀ျခင္း
၇။ ပတၱာႏုေမာဒနာ = မိမိသုိ႔ေရာက္လာေသာ ကုသုိလ္အဖုိ႔ တစ္နည္းအားျဖင့္ သူမ်ားျပဳေသာ ကုသုိလ္အဖုိ႔ကုိ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ သာဓုေခၚယူျခင္း
၈။ ဓမၼႆ၀န = တရားနာယူျခင္း
၉။ ဓမၼေဒသနာ = လာဘ္လာဘကုိ မငဲ့ဘဲ တရားေဟာေျပာျခင္း
၁၀။ ဒိ႒ိဇုကမၼ = အယူ၀ါဒကုိ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္စြာ ျပဳျခင္း
တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

         ဒီဆယ္မ်ိဳးထဲက မိမိတုိ႔လုပ္ႏုိင္တဲ့ကုသုိလ္မ်ိဳးကုိ လုပ္ေနပါကလည္း ကုသိုလ္ျဖစ္ေနၿပီး ဘာမွမလုပ္တာထက္စာရင္ အမ်ားႀကီးအက်ိဳးႀကီးပါတယ္။ ကုသုိလ္ဆုိတာ လုပ္တတ္ရင္ ယူတတ္ရင္ ရပါတယ္။ လွဴစရာမရွိလုိ႔ ကုသုိလ္မရဘူးဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ဒါနလုပ္မွသာ ကုသုိလ္ျဖစ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ဆယ္မ်ိဳးထဲမွာ လုပ္လုိ႔ရတဲ့ကုသုိလ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ မိမိတုိ႔လုပ္ႏုိင္တဲ့ လုပ္လုိ႔ရတဲ့ ကုသိုလ္မ်ိဳး ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ အဆုိးထဲကအေကာင္းဆုိသလုိ ကုသုိလ္တရား တုိးပြားေနမွာပါ။
=========================
စာေရးသူ = မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး)

" မနာပဒါယီ " ဆိုဒ္မွကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖင္ ့ဓမၼဒါနျပဳပါသည္။

ျမတ္ဗုဒၶအလင္း
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=393232367441267&set=a.351047714993066.

လြယ္ကူစြာစားလွ်င္ အသက္တိုမည္ ......

                 
သတင္းစာမ်ား၌ နာေရးေၾကာ္ျငာမ်ား ၾကည့္လွ်င္ အသက္ ၅၀ ဝန္းက်င္ႏွင့္ ေသဆံုးသူေတြ မ်ားေနေၾကာင္း ေတြ႕ရပါမည္။ ထိုသူမ်ားမွာလည္း ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းလုပ္သူ မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ အလုပ္တာဝန္မ်ားစြာ တာဝန္ယူ ထမ္းေဆာင္ေနရင္း သက္တမ္းမေစ့မီ ေသၾကရသျဖင့္ သတင္းစာေပၚတြင္ မ်ားစြာေသာ ဝမ္းနည္းေၾကာင္း သဝဏ္လႊာမ်ားကိုလည္း ဖတ္႐ႈေနၾကရပါသည္။ အလုပ္တာဝန္ မ်ားသူမ်ားမွာ အလုပ္ၿပီး အလုပ္ဆက္ေနသျဖင့္ စားခ်ိန္မမွန္၊ အိပ္ခ်ိန္မမွန္ အနားယူခ်ိန္ မရွိၾကသည္က မ်ားပါသည္။ စားဖို႔ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ေသာ အခါ လြယ္ကူစာမ်ားကိုသာ ေန႔စဥ္ စားသံုးၾကသျဖင့္ ေရာဂါရျခင္း၊ အသက္တိုရျခင္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ “လြယ္ကူစာ” ဆိုသည္မွာ အခ်ိန္တိုအတြင္း မခ်က္မျပဳတ္ရဘဲ စားႏုိင္ေသာ အစာျဖစ္သည္။ ေစ်းဝယ္ထြက္ရန္ မလို၊ ေရႏွင့္ ေဆးေၾကာသန္႔စင္ရန္ မလို၊ မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ၿပီး အလုပ္႐ႈပ္စရာ မလိုဘဲ လြယ္လြယ္ကူကူ ေရေႏြးဓာတ္ဘူး တစ္လံုးရွိ႐ံုျဖင့္ ရႏုိင္ေသာ အစာမ်ားျဖစ္သည္။ အရပ္စကား “သံုးမိနစ္ပဲေစာင့္” ဆုိေသာ အစာမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ထိုအစားအေသာက္မ်ိဳးတြင္ အလြယ္တကူ ရႏုိင္ေသာ အစာျဖစ္သျဖင့္ “လြယ္ကူစာ” ဟု စာေရးသူက အမည္တပ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အမွန္ေတာ့ လြယ္ကူစာ မွန္သမွ်ကို ေရာင္းခ်သူမ်ား၏ စီးပြားေရးကို ထိခိုက္ေစလို၍ မဟုတ္ပါ။ အမႈမဲ့၊ အမွတ္မဲ့ စားေသာက္ေနသူမ်ားတြင္ ရရွိႏုိင္ေသာ ေဘးအႏၲရာယ္ ဆိုးက်ိဳးမ်ားကို က်န္းမာေရး ႐ႈေထာင့္မွ အျမင္ျဖင့္ တင္ျပရန္ တာဝန္ရွိသည္ထင္၍ ေရးသားတင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အမွန္ေတာ့ လြယ္ကူစာ မွန္သမွ်ကို တီထြင္ ထုတ္လုပ္သူမ်ားမွာ ျမန္မာျပည္မွ မဟုတ္။ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားမွ ျဖစ္သည္။
သူတို႔ႏုိင္ငံတြင္ လူေနမႈစရိတ္ ႀကီးျမင့္ၿပီး ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ရန္ အခ်ိန္မေပးႏုိင္သျဖင့္ အလြယ္တကူ ဝယ္ၿပီးခ်က္ျပဳတ္ရန္ အခ်ိန္မကုန္ေအာင္ အသင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ အစာထုပ္မ်ား ရယ္ဒီမိတ္ အစာမ်ား ျဖစ္သည္။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးမွ တဆင့္ ၎ရယ္ဒီမိတ္ အစာမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ နယ္စပ္ တံခါးေပါက္မ်ားမွ ဝင္ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။ အတုယူလြယ္ၾကသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား အဖို႔ ယခုအခါ ၎ရယ္ဒီမိတ္ အစာမ်ားသည္ မရွိမျဖစ္ အစာမ်ားျဖစ္ေနၿပီ။ ဘယ္ၿမိဳ႕၊ ဘယ္ေနရာကုိ မဆို ေက်းလက္ေတာရြာမ်ား အထိပါ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေရာက္ရွိေနသြားၿပီး တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ စားေသာက္ သံုးစြဲေနၾကၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ ျမန္မာတြင္လည္း “မသိုးစာ” ဟုေခၚသည့္ ထမေျခာက္(ထမင္းေျခာက္)၊ အညာမုန္႔ဆီေၾကာ္၊ စလူဖက္ႏွင့္ ထုပ္ေသာ စလူမုန္႔၊ အညာသား ေက်ာကုန္း၊ မုန္႔ေပါက္ေပါက္ စသည့္အစာမ်ား ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအခါ ၎႐ိုးရာ                    အစာမ်ားသည္ ေတာရြာမ်ားမွာပင္ ေနရာမရၾကေတာ့ၿပီ။ တိုးတက္ျခင္းလား၊ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းလား မေျပာႏုိင္ေတာ့ပါ။ ရယ္ဒီမိတ္ေခၚ လြယ္ကူစာမ်ားေၾကာင့္ ေရာဂါျဖစ္ခဲ့ရေသာ၊ ခြဲစိတ္ခံခဲ့ရေသာ စာေရးသူ၏ သမီးငယ္အေၾကာင္း ေျပာျပလိုပါသည္။
စာေရးသူ၏ သမီးသည္ ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူ ဘဝက ေဘာ္ဒါေဆာင္ စာသင္ဝိုင္းတစ္ခုသို႔ ပို႔ထားခဲ့ရာမွစၿပီး လြယ္ကူစာ ရယ္ဒီမိတ္မ်ား စားေသာအက်င့္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ေဘာ္ဒါေဆာင္တို႔ မည္သည္ စာကိုသာ အဓိကထား သင္သည္။ နံနက္၊ ညေန ထမင္းႏွစ္ခ်ိန္ ေကၽြးေသာ္လည္း စာသင္ခ်ိန္ၾကားမွ အေျပးအလႊား စားရသျဖင့္ ထင္သေလာက္မဝင္၊ မစားႏုိင္။ ညက်ျပန္ေတာ့လည္း (၁၀) နာရီအထိ စာက်က္ရသျဖင့္ အိပ္ခ်ိန္မွာ အလြန္နည္းသည္။ ေဘာ္ဒါေဆာင္တြင္ မအိပ္ဘဲ စာက်က္ႏုိင္ေအာင္ “ေကာ္ဖီမစ္” ေသာက္သည့္အက်င့္ ရလာခဲ့ပါသည္။ ဗိုက္ဆာလွ်င္ အဆာခံႏုိင္ေအာင္ ရယ္ဒီမိတ္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ကို ဝါးစားၿပီး ေရႏွင့္ ေမွ်ာခ်သည္။ ဤအက်င့္မ်ားမွာ ဆယ္တန္းေအာင္ဖို႔ စာကိုမဲေနသည့္ အရြယ္က စခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီးေသာအခါလည္း ထိုအက်င့္မ်ားမွာ စခဲ့ၿပီး ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ ႀကိဳက္လာသည္။ ေကာ္ဖီမစ္ စြဲေနသည္။ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ကို ေရေႏြးႏွင့္ ျပဳတ္ၿပီး ၾကက္ဥတစ္လံုး ေဖာက္ထည့္စားသည္။ အိမ္ထမင္းဟင္းကို ခံတြင္းမေတြ႕ေတာ့ဟု ဆိုသည္။ ေကာ္ဖီမစ္ ႏွစ္ထုပ္ပူး ေဖ်ာ္ထား၊ အေအးခံၿပီး အဖံုးပါေသာ မတ္ခြက္တြင္ ထည့္ထားကာ မၾကာခဏ တစြတ္စြတ္ႏွင့္ ေသာက္သည့္အက်င့္ ပါသြားၿပီး တားမရေတာ့ပါ။ ထိုအက်င့္မွာ ယခုဘြဲ႕ရသည့္ အခ်ိန္ထိ ေလးႏွစ္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ စာေရးသူတို႔ မိသားစုတြင္ နံနက္ အိပ္ယာထေသာအခါ ပဲျပဳတ္ႏွင့္ ထမင္းေၾကာ္ စားေလ့ရွိသည္။ လက္ဖက္ရည္၊ ေကာ္ဖီလည္း ေသာက္ပါသည္။ စာေရးသူတို႔ ေသာက္ေသာ ေကာ္ဖီမွာ ေကာ္ဖီေစ့ကို ႀကိတ္ထားေသာ ေကာ္ဖီမႈန္႔ကို ႏို႔ဆီႏွင့္ေဖ်ာ္၍ ေသာက္ျခင္းျဖစ္သည္။
သမီးျဖစ္သူမွာ ထိုသို႔မႀကိဳက္၊ ေကာ္ဖီမစ္အထုပ္ကို ေရေႏြးႏွင့္ ေဖ်ာ္ေသာက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထမင္းကိုလည္း ရယ္ဒီမိတ္ ၾကက္အူေခ်ာင္း၊ ငါးအူေခ်ာင္း၊ အာလူးေၾကာ္စသည္တို႔ႏွင့္ စားေလ့ရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ထမင္းမစား၊ ေခါက္ဆြဲေျခာက္၊ ၾကာဇံထုပ္တို႔ကို ျပဳတ္ေသာက္ေလ့ ရွိသည္။ ရယ္ဒီမိတ္ လြယ္ကူစာမ်ား၏ အရသာမွာ အိမ္မွခ်က္ေသာ အစာမ်ားထက္ သာသည္။ ေမႊးႀကိဳင္ေအာင္၊ အရသာရွိေအာင္၊ အခ်ိဳ၊အခ်ဥ္၊ အစပ္စံုေအာင္ ဓာတုေဗဒ ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည္။ မသိုးေအာင္လည္း ဓာတုေဗဒ ေဆးသံုးသည္။ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ဆိုလွ်င္ ျပဳတ္လိုက္သည့္အခါ ေခါက္ဆြဲအမွ်င္မ်ား မကပ္ေအာင္ ဖေယာင္းထည့္သည္။ ငါးအူေခ်ာင္း၊ ၾကက္အူေခ်ာင္း အခ်ိဳ႕မွာ မသိုးေအာင္၊ ၾကာရွည္ခံေအာင္ ယမ္းစိမ္း အသံုးျပဳသည္။ အခ်ိဳ႕၌ လူေသေကာင္တြင္ ထုိးသည့္ ေဖာ္မလင္ပင္ ပါရွိသည္ဟု ေျပာၾကသည္။ ဓာတုေဗဒ ပစၥည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ယမ္းစိမ္း၊ ဖေယာင္း၊ ေဖာ္မလင္ စသည္မ်ားမွာ လူ၏အစာအိမ္မွ တဆင့္ ခႏၶာကုိယ္အတြင္း ေရာက္ရွိေသာအခါ ခႏၶာကိုယ္မွ တုန္႔ျပန္မႈမ်ား ျဖစ္လာသည္။ အစာအိမ္လမ္းေၾကာင္း ေရာဂါမ်ား၊ ကင္ဆာ၊ အက်ိတ္အဖုမ်ား ျဖစ္ေလ့ရွိသည္။ ထိုထက္ပိုဆုိးသည္မွာ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားပါ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္လာသည္။ စိတ္ျမန္ျခင္း၊ အားမရျဖစ္ျခင္း၊ အားငယ္ျခင္း၊ ေတြေဝျခင္း၊ ညအိပ္မေပ်ာ္ျခင္း၊ မွတ္ဉာဏ္မေကာင္းျခင္း၊ သတိေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၊ ေခါင္းမူးျခင္း၊ ဇက္ေၾကာတက္ျခင္း၊ က်ီးေပါင္းတက္ျခင္း၊ လက္ဆစ္ေျခဆစ္မ်ား ကိုက္ခဲျခင္း၊ မ်က္ေစ့အျမင္ မၾကည္လင္ျခင္း၊ ဆံပင္ကၽြတ္ျခင္း စသည္မ်ား ျဖစ္လာေတာ့သည္။ စာေရးသူ၏ သမီးငယ္တြင္ လြန္ခဲ့ေသာ လပိုင္းက ဘယ္ဖက္ ရင္သားေအာက္တြင္ အက်ိတ္ငယ္ တစ္ခု စမ္းမိဟု ဆုိသည္။ ေစာင့္ၾကည့္ေနရာမွ တစ္လအတြင္း၌ ဆီးေစ့ခန္႔မွ ဆီးျဖဴသီးခန္႔အထိ ႀကီးထားလာသျဖင့္ ခြဲစိတ္ဆရာဝန္ႀကီး တစ္ဦးႏွင့္ ျပရပါသည္။
ခြဲစိတ္အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီးမွ စမ္းသပ္ၾကည့္ၿပီး ယခုေခတ္ မိန္းကေလးငယ္မ်ားတြင္ ဓာတုေဗဒ ဆုိးေဆးပါေသာ အစားအေသာက္ႏွင့္ အလွကုန္မ်ားေၾကာင့္ ရင္သားအက်ိတ္ ျဖစ္ျခင္း ပို၍မ်ားလာေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ အခ်ိန္ေစာင့္ေနလွ်င္ ကင္ဆာျဖစ္မည္ စိုးသျဖင့္ အျမန္ခြဲလိုက္ျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးဟု အႀကံေပးသည္။ စာေရးသူတို႔ မိသားစုသည္ မတတ္ႏုိင္ေသာ္လည္း သမီးငယ္၏ ထိုအက်ိတ္ခြဲရန္ အတြက္ဓာတ္ခြဲခန္း စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရသည္။ ျပင္ပ ေဆး႐ံုခြဲခန္း ရက္ခ်ိန္းမ်ား ယူရသည္။ ဆရာဝန္ႏွင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႕၍ တုိင္ပင္ရသည္။ ေနာက္ဆံုး ခြဲစိတ္မႈျပဳသည့္ ေန႔အထိ ရင္တမမႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခ့ဲၾကရပါသည္။ ခြဲစိတ္ၿပီးေသာအခါ ရရွိလာသည့္ ဆီးျဖဴသီးခန္႔ အလံုးကို အိတ္ျဖင့္ထည့္ယူၿပီး Biopsy ေခၚ အသားစဓာတ္ခြဲျခင္း ျပဳလုပ္ေသာအခါလည္း အေျဖကို ရင္တမမႏွင့္ ေစာင့္ေနရပါသည္။ ေတာ္ပါေသးသည္။ အသားစ ဓာတ္ခြဲစမ္းသပ္မႈ၏ အေျဖမွာ ႐ိုး႐ိုးအက်ိတ္ ျဖစ္သည္ဆို၍ ကင္ဆာဆဲလ္သာ ျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ဓာတ္ခြဲပညာရွင္ Result ထြက္လာေတာ့မွသာ ဟင္းခ်ႏုိင္ပါေတာ့သည္။ အကယ္၍မ်ား ကင္ဆာဆဲလ္သာ ျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ဟူေသာ အေတြးသည္ မိသားစုအတြင္း ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ဝင္ေရာက္ စိုးမုိးေနခဲ့ရပါသည္။        ကင္ဆာဆိုသည္မွာ ကမ႓ာေပၚတြင္ ယေန႔အထိ လူသတ္သမားနံပါတ္ (၁) ေနရာယူထားဆဲ ျဖစ္ေနပါေသးသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ လပုိင္းက ကမ႓ာေပၚတြင္ အခ်မ္းသာဆံုး စာရင္းဝင္လည္းျဖစ္၊ apple ကုမၸဏီပုိင္ရွင္လည္း ျဖစ္သူ၊ iphone တီထြင္သူလည္းျဖစ္သူ Steve George သည္ ကင္ဆာေရာဂါႏွင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္ကို ဖတ္႐ႈရသည္။ အလြန္ ေခတ္မီတုိးတက္ေသာ အေမရိကန္ႏွင့္ အဂၤလန္ႏွစ္ႏုိင္ငံတုိ႔တြင္ ေနထုိင္သူပင္ ကင္ဆာေရာဂါကို မကုသႏုိင္။ အရြယ္က ေကာင္းတုန္း ေအာင္ျမင္ ခ်မ္းသာေနတုန္းမွာ ကင္ဆာႏွင့္ ကြယ္လြန္ရရွာသည္။ အလြန္ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ေရာဂါျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲေသာ တုိင္းျပည္၊ ဆင္းရဲသား သာမန္လူတန္းစားမွာ ေဆးဖုိးမတတ္ႏုိင္လွ်င္ မည္သို႔ ကုသမည္နည္းဟု ေတြးမိပါသည္။
စာေရးသူ၏ သမီးေလးသည္ ကံေကာင္း၍ ကင္ဆာအက်ိတ္ မဟုတ္ခဲ့ရေသာ္လည္း အက်ိတ္ျဖစ္ရျခင္းမွာ သူႀကိဳက္တတ္ေသာ “လြယ္ကူစာ” မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟုပင္ ယူဆပါသည္။ ယေန႔ ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ား၊ အင္တာနက္ေခတ္ႏွင့္ အမီလိုက္ေနေသာ လူငယ္မ်ား၊ လူလတ္တန္းစားမ်ား၊ ဆင္းရဲသားမ်ား အားလံုးမွာ ေန႔စဥ္ အလြယ္လမ္းလုိက္ၿပီး လြယ္လြယ္ရေသာ အစာမ်ားကို စားေသာက္ေနၾကသည္မွာ ရာဂါဝယ္စားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနၾကသည္။ အခ်ိန္မေပးႏိုင္၊ အခ်ိန္ကုန္ မခံႏုိင္ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ လြယ္ကူစာ စားေနရျခင္းေၾကာင့္ ရရွိလာမည့္ အႏၲရာယ္ကိုကား လြယ္ကူစြာ ေျဖရွင္းႏုိင္ၾကမည္ မဟုတ္ပါ။ တုိင္းရင္းေဆး ပညာတြင္ ေရာဂါေရာက္ေၾကာင္း ေလးပါးတြင္ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုအေၾကာင္းေလးပါးတြင္ ကံေၾကာင့္၊ စိတ္ေၾကာင့္၊ ဥတုေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ အာဟာရေၾကာင့္ ေရာဂါရျခင္းက ယခုေခတ္တြင္ ပို၍မ်ားသည္။ မသင့္ေတာ္ေသာ အာဟာရကို မွီဝဲစားေသာက္ျခင္းသည္ အဆိပ္ကို စားသုံးေနျခင္းႏွင့္ တူသျဖင့္ သဘာဝ နည္းလမ္းမက်ေသာ “လြယ္ကူစာ” မ်ားကို ဆင္ျခင္စားေသာက္ၾကဖို႔ လိုေၾကာင္းႏွင့္ လြယ္ကူစာ အစားမ်ားလွ်င္ ေရာဂါရ၍ အသက္တိုႏုိင္ေၾကာင္း အသိေပး တင္ျပလိုက္ရပါသည္။

Fwd : ၾကည္လြင္ျမင့္ (မုျဒာ)

ေက်ာက္ရုပ္ ႏွင္႔တူေသာ လႈမႈဆက္ဆံေရး.....

ကြ်န္ေတာ္ဆဌမတန္းေျဖျပီး ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ေဖေဖကကြ်န္ေတာ့ ့ကို
ေရကူးသင္တန္းတက္ခိုင္းပါတယ္။
သင္တန္းမွာ ေယာက္က်ားေလးမိန္းခေလး တူတူေရကူးသင္ရတယ္ေလ..။
ေရကူးေဖာင္းဘီက သိပ္ကပ္လြန္းလို ့အတူသင္ေနတဲ ့မိန္းခေလးေတြ အေပၚ
မသင့္ေတာ္လို ေေဖေဖကို ကြ်န္ေနာ္က အေပၚကတစ္ထပ္ ၀ယ္လိုေၾကာင္းေျပာျပျပီး
ေဖေဖရံုးပိတ္ရက္တစ္ေန ့ေဖေဖနဲ ့ကြ်န္ေနာ္ျမိဳ ့ထဲ ထြက္လာခဲ ့ပါတယ္..။

ေဖေဖကိိုကြ်န္ေနာ္ နားမလည္ခ်င္ေတာ့ဘူး…၊ကားစပယ္ယာ
လို လူဗလန္ေလး တစ္ေယာက္က
ကားေပၚမွာ ဟိုကပ္ ဒီတိုး ဒီလိုေနပါ ေအာ္ေဟာက္ျပီးေျပာေနတာ ေဖေဖကလံုး၀
ေဒၚသထြက္ျခင္းအလွ်င္းမရွိဘဲ၊ စပယ္ယာခိုင္းသမွ် လိုက္လုပ္ေနလို ့ေပါ့၊
ကြ်န္ေေနာ္ရဲေဖေဖက စိတ္ဆိုး ေဒၚသထြက္တတ္တဲသူ တစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ေအးေအးေဆးေဆး စာဖတ္ျပီးေနတတ္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ေလေဖေဖက ဗန္တိုဗန္ရွည္
ျမန့္မာ့သိုင္းပညာရွင္တစ္ေယာက္ပါ။ စပယ္ယာလိုလူ ့ဗလန္ေလး တစ္ေယာက္ကိုမ်ား
ဘာေျကာက္စရာရွိလည္း…။

ေနာက္ျပီးေတာ့ေဘာင္းဘီဆိုင္ေရွ ့မွာလည္း ဆိုင္ေရွ႕မွာ ခဏရပ္ျပီး ဘာဝယ္ရင္
ေကာင္းမလဲလို႔ ေဖေဖနဲ ့ကြ်န္ေေနာ္ ၾကည္႔ေနတာ ကၽြန္ေတာ္လည္း
ကိုယ့္ၾကိဳက္တဲ ့အမ်ိဳးစားေေရြးေနတာကိုး….။ ဒါေပမဲ႔ ေဘာင္းဘီ ေရာင္းေသာ
အေဒၚၾကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာထားကို ကၽြန္ေတာ္ မၾကိဳက္ပါဘူး.။ ကိုယ္ဆီကို
ေစ်းလာဝယ္သူကို သူၾကည္႕ေနေသာ အၾကည္႔က ဘာခိုးမလို႔လဲ ဆိုေသာ
အၾကည္႔မ်ိဳး….။

ကြ်န္ေတာ္လည္း ေနာက္ဆံုး သိပ္မေရြးေတာ့ပဲ တစ္ထည္၀ယ္လိုက္ပါတယ္၊ ေဖေဖက က်သင့္ေငြ
ကို သူ ့လက္ထဲ ရိုေသတဲ ့ပံုနဲ ့ထဲ ့ေပးပါတယ္၊၊ ဒါကို အဲ ့ဒိအေဒၚၾကီးက
ျပန္အမ္းေငြ ကို ေဖေဖ လက္ထဲေတာင္မွ ျပန္မထည္႔ပဲ ေကာင္တာေေပၚကို
ခ်ေပးတယ္.။

ဒါကို ကၽြန္ေတာ္႕ ေဖေဖက ဘာမွ မျဖစ္သလို ေကာက္ယူလိုက္ျပီး “ ေက်းဇူးပါပဲ
..။ ” လို႔ ေျပာျပီး ထြက္လာတယ္.။

လမ္းမွာ က်ေနာ္က ခုန ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ေဖေဖကို…ေျပာခ်င္လာပါတယ္။

“ေဖေဖ ကားေပၚကစပယ္ယာကလည္းရိုင္းတယ္ေနာ္…၊”

“အင္း…အမ်ားနဲ ့ဆက္ဆံရေတာ့ သူလည္း ဒီလိုပံုျဖစ္သြားတယ္နဲ ့တူပါရဲ ့”

“ ေဘာင္းဘီဆိုင္ အေဒၚၾကီးူက ဘယ္လိုၾကီးလဲ မသိဘူးေနာ္..ေဖေဖ။ ”

“ ဟုတ္တယ္ သား… ဒီလိုပဲ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရတာေတာ႔ ခက္မယ့္ပံုပါ ၊ဒါေပမယ့္
သူဆိုင္က ေစ်းမွန္တယ္ေလ.။ ”

“ ဒါကိုမ်ားေဖေဖက ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေတြ ၊ ဘာေတြ လုပ္ေနေသးတယ္.။”

“ ဒီလိုေတာ႔ မဟုတ္ေသးဘူးေလ သားရဲ ့.။ သူ႕ဖာသာ ဘယ္လုိပံုစံ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ႔.။
ကုိယ္ကေတာ႔ ကိုယ္႔ပံုစံဆိုတာ ရွိေနရမွာပဲေလ.။ သူက ကိုယ္႕ကို ဒီလို ဆက္ဆံလို႔
ကိုယ္ကလည္း သုူ႕လို ဆက္ဆံမယ္ ဆိုရင္ ကိုယ္႕မွာ ကိုယ္႕ပံုစံဆိုတာ ဘယ္ရွိေတာ႔မလဲ
သားရဲ ့။ ”

” သားမွာလည္း သားပံုစံ ၊ သားစတိုင္ရွိတယ္ေလ၊.

ကဲ..သားေကာ အတူေရကူးေနတဲ ့မိန္းခေလးေတြ အျမင္မသင့္ေတာ္မွာစိုးလို
့ထပ္၀တ္ဖို ့သား အခု၀ယ္တယ္ မဟုတ္ဘူးလား…

ေဖေဖ က သားအခုလို စိတ္ေလးရွိတာသိရေတာ့ ေဖေဖက စိတ္ခ်ျပီး၊ ပီတိလည္းျဖစ္တယ္သား
..
ဒါဟာ ေဖေဖသားရဲ႕ လူမႈဆက္ဆံေရးလို႔ ေျပာလို႔ရသလို သားရဲ႕ စိတ္ဓါတ္လို႔လည္း
ေျပာလို႔ ရတယ္…
ဟုတ္တယ္မလား..သား…”

“လူေတြမွာ လႈမႈေပါင္းသင္းဆက္ဆံတဲ႔ ပံုစံ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိတယ္သား.။

**မွန္ ႏွင္႔တူေသာ လႈမႈဆက္ဆံေရး
**ေက်ာက္ရုပ္ ႏွင္႔တူေသာ လႈမႈဆက္ဆံေရး

မွန္ ႏွင္႔တူေသာ လႈမႈဆက္ဆံေရး

ဒီဆက္ဆံေရးကေတာ႔ လူတိုင္းေလာက္မွာ နီးနီး ေတြ႕ႏိုင္ၾကပါတယ္.။ ကိုယ့္ကို
ဘယ္လို လာဆက္ဆံရင္ ကိုယ္ကလည္း ဘယ္လို ျပန္ဆက္ဆံလိုက္မယ္ ဆိုတာေတြ ကေတာ႔
ပိုမ်ားပါတယ္..။ သူတို႕ ေျပာတတ္ၾကတယ္ေလ…ငါတို႕ကေတာ႔ မွန္လို က်င္႔တယ္
ဆိုျပီးေတာ႔.။ သူမ်ားက ကိုယ္႕ကို စိတ္ဆိုးေအာင္လုပ္ရင္ လိုက္ျပီး
စိတ္ဆိုးတတ္တယ္..။ သူမ်ားက ကိုယ္႕အၾကိဳက္ ေျမွာက္ေျပာရင္ ေက်နပ္ျပီး
ျပံဳးေနတတ္ၾကတယ္.။

ေက်ာက္ရုပ္ ႏွင္႔တူေသာ လႈမႈဆက္ဆံေရး

ဒီလို လူေတြကေတာ႔ တကယ္ရွားပါတယ္.။
တစ္ဖက္သားက ကိုယ္႕ကို ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ ဆက္ဆံေနပါေစ..။ ကိုယ္ကေတာ႔
ကိုယ္႕လႈမႈဆက္ဆံေရး ကိုယ္ပိုင္ ပံုစံနဲ႔ပဲ ဆက္ဆံတတ္ၾကပါတယ္.။ သူမ်ားက
ရုိင္းလို႔ ကိုယ္က လိုက္ရိုင္းေနမယ္ ဆိုတာမ်ိဳး သူတို႔မွာ မရွိၾကပါဘူး.။
ကိုယ္ကေတာ႔ ကိုယ္႕ရဲ႕ တည္ျငိမ္ေသာ လႈမႈဆက္ဆံေရးနဲ႔သာ ဆက္ဆံတတ္ၾကပါတယ္.။
ေက်ာက္ရုပ္ေတြလိုေပါ႔ သား ။ ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ သူတို႔ မ်က္ႏွာ ပ်က္ျခင္း ၊
ဆက္ဆံေရး ေျပာင္းလဲ သြားျခင္း မရွိပါဘူး..။

တကယ္ေတာ႔ လူေတြ အားလံုးက မွန္လိုပဲ က်င္႔တတ္ၾကပါတယ္.။ သူျပံဳးရင္
ကိုယ္ျပံဳးမယ္ ..။ သူမဲ႔ရင္ ကိုယ္လည္း မဲ႔မယ္.။ သူဆဲရင္ ကိုယ္ဆဲမယ္ ဆိုတာ
မ်ိဳးေတြေပါ႔.။ ဒါကေတာ႔ လြယ္ပါတယ္.။ ေက်ာက္ရုပ္လိုမ်ိဳး ဘယ္သူက ဘာေျပာေျပာ
ဘယ္လို ဆက္ဆံဆက္ဆံ ကိုယ္ကေတာ႔ ကိုယ္ပိုင္ ဆက္ဆံေရး ဆိုတာကေတာ႔ မလြယ္ပါဘူး.။

ကဲ…နားလည္ျပီလားသား..?.၊ သားလည္းသားရဲ ့စိတ္ဓါတ္လို ့ေျပာလို ့ရတဲ
့ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးကိုဘဲ
သားတစ္သက္လံုး လူေတြ အေပၚဆက္ဆံေစျခင္တယ္..”။

ေဖေဖေျပာတာဟုတ္ပါတယ္ေလ.။

အမွန္တရားေတြရဲ႕ ထံုးစံ အတိုင္းပါပဲ..ေကာင္းမြန္ သင္႔ေတာ္တယ္ ဆိုတာေတြက
လိုက္လုပ္ဖို႔ ခက္ေနပါလိမ္႕မယ္.။

ခ်စ္ေသာသား

Fwd:ေရႊအိမ္စည္